De tweede COVID-19-golf mag dan wel hard toeslaan in de Randstad, maar Diergaarde Blijdorp is nog druk bezig de wonden van de eerste golf te likken. Het totale gebrek aan inkomsten tijdens de corona-sluiting, gecombineerd met de onveranderlijke kosten om voor de 20.000 inwonende dieren te zorgen, heeft een groot gat in de begroting van de Rotterdamse dierentuin geslagen. De huidige maximale bezoekerscapaciteit van 5.000 man per dag, die vaak niet eens gehaald wordt, zorgt ervoor dat de inkomsten van Blijdorp nog altijd beneden peil zijn. Al met al schat de Diergaarde zijn eigen omzetverlies van 2020 in op 17 miljoen, waar tegenover staat dat Blijdorp zeven miljoen heeft weten te besparen tijdens de lockdown. Daarom kondigde Blijdorp al snel aan dat een reorganisatie, waarbij een kwart van de 180 vaste arbeidsplaatsen zal verdwijnen, onvermijdelijk was. In september werd bovendien duidelijk dat de Diergaarde dit jaar niet in staat zou zijn om te doneren aan natuurbehoudsorganisaties, wat het park normaliter wel doet, en dat de implementatie van het Masterplan 2030 op de lange baan geschoven moet worden. Dat, en er werd een beroep gedaan op de politiek: alleen met extra noodsteun zou Blijdorp het hoofd boven water kunnen houden. Het College van B&W kwam al snel met een voorstel, maar dat plan moest eerst nog goedgekeurd worden door de Gemeenteraad. En vandaag was het dan zover: het moment van de waarheid.

Iets na vijf uur ’s middags, nadat iedereen zijn zegje had gedaan, begon de stemming. Te beginnen bij de ingediende moties: zo wilde NIDA een toezegging dat Blijdorp aan zijn diversiteitsbeleid zou sleutelen en verder deden NIDA en DENK een verzoek tot extra onderzoek naar baanbehoud voor zoveel mogelijk medewerkers. De eerste motie kreeg niet genoeg bijval om aangenomen te worden, maar de tweede werd met een nipte meerderheid van de Gemeenteraad goedgekeurd. De resterende zeven moties waren allemaal door de SP en de Partij voor de Dieren samen ingediend. Beide partijen uitten openlijk kritiek op Diergaarde Blijdorp en zij stelden dan ook onder meer voor om Blijdorp’s participatie in de verschillende Europese fokprogramma’s voor bedreigde diersoorten stop te zetten, om de Diergaarde te dwingen om ex-proefdieren te huisvesten, om de inzet van euthanasie als uiterste populatiebeheer-middel te verbieden en om Blijdorp om te vormen tot een ”ecopark waar bedreigde diersoorten tijdelijk worden opgevangen en dat bijdraagt aan de biodiversiteit van de stad”. Geen van deze moties kreeg echter een meerderheid van de stemmen, al konden de SP en Partij voor de Dieren geregeld rekenen op de steun van 50PLUS, NIDA en DENK.

Tot slot was het tijd om te stemmen over de noodlening van tien miljoen euro, zoals voorgesteld door de coalitie van GroenLinks, VVD, D66, PvdA, CDA en ChristenUnie-SGP. Het pakket werd door alle gemeenteraadsfracties (behalve de Partij voor de Dieren) aangenomen. Hoewel het faillissement van dit Rotterdams icoon natuurlijk ondenkbaar is, durfde menig dierenliefhebber tóén pas opgelucht adem te halen. Het is zeker geen luxe donatie: het park moet de tien miljoen zo snel mogelijk terugbetalen moet ook verplicht in de organisatie gaan snijden. Begin november ontvangt Diergaarde Blijdorp alvast vier miljoen euro en in januari 2021 wordt de resterende zes miljoen overgemaakt. Kortom: de komende jaren zullen tamelijk mager blijven. Het is niet de eerste keer dat Blijdorp op een houtje moet bijten. Na de kredietcrisis bouwde de Gemeente Rotterdam de subsidie razendsnel af, van 4,8 miljoen in 2010 naar acht ton in 2015. Om een faillissement af te wenden vond omstreeks 2013 al een reorganisatie plaats. Bekende namen zoals Rob van Loon, Henk Zwartepoorte en Willem Schaftenaar zouden, direct of indirect, een punt zetten achter hun carrière in Blijdorp. Een flink aantal diersoorten, met name reptielen en amfibieën, verdween uit de collectie en over het algemeen kregen de resterende verzorgers het drukker, wat leidde tot minder ruimte voor specialisme. Pas de laatste paar jaren krabbelde de Diergaarde weer op: het in 2019 geopende Natuurbehoudscentrum, een toevluchtsoord voor allerlei uiterst zeldzame maar niet zulke bekende soorten, was bijvoorbeeld het geesteskind van wijlen Zwartepoorte. Blijdorp nam datzelfde jaar de rol van EEP-coördinator voor de Rüppells gier en Egyptische landschildpad op zich, beiden kritiek bedreigd in hun voortbestaan. Begin dit jaar keerde ook een vakgroep terug die zich specialiseert in de zorg voor vogels en nog zeer recent werd er gefokt met de Antilliaanse leguaan, een kritiek bedreigde diersoort uit Caraïbisch Nederland.

Klik HIER voor een eerder artikel over het massa-ontslag.

Foto: Rob van Eijk (BB-Facebook). In 2016 claimde PvdD-fractievoorzitter Jeroen van der Lee tijdens een radiodebat met toenmalig directeur Marc Damen foutief dat de netgiraffe de status van ‘least concern’ zou hebben op de Rode Lijst.