Opknapbeurt Oceanium: verrassing!

Zonder dat het aangekondigd was, verschenen in de herfstvakantie opeens hekken en zeilen in het Oceanium, samen met een heleboel kabaal van werktuigen. Afgelopen woensdag waren de werkzaamheden afgerond: bij de Kwallenhoek is een nieuwe ‘steurenexpositie’ geopend. De steur is de grootste vis die als geboortegrond de Rijn heeft, maar besteedt een groot deel van zijn leven in de Atlantische Oceaan. Over deze bijzondere migratie gaat de nieuwe 3D-projectie. Na meer dan een halve eeuw in het wild uitgestorven te zijn geweest, werd de Europese steur in 2012 mede dankzij Diergaarde Blijdorp weer uitgezet – het is nu hopen dat een aantal van hen en de steuren die later nog zijn losgelaten, in de toekomst terugkeren en hier paaien. Naar verwachting zal dit in 2018 zijn, tegelijkertijd met het deels openen van de Haringvlietsluizen. Voorheen waren die gesloten en maakten de terugkeer onmogelijk voor de vissen. Tegenover de nieuwe expo, in een van de Noordzeeaquaria, zijn drie Europese steuren (Acipenser sturio) te bewonderen.

Gifkikkervisjes?

Amazonica is meer en meer een kraamkamer voor bijzondere Zuid-Amerikaanse dieren aan het worden. Nadat er (op mysterieuze wijze) Surinaamse roodvoetspinnen geboren werden, zijn er nu jonge jeberosgifkikkers (Ranitomeya imitator) te zien. De vrouwtjes van deze pijlgifkikkers zetten enkele eitjes af in een kleine plasje regenwater (een ‘phytotelma’), bijvoorbeeld tussen de bladeren van een bromelia. Als de kikkervisjes uitkomen, kruipen ze op de rug van het mannetje en worden ze zo elk naar een ander poeltje in een blad gebracht. In het wild blijft het mannetje vervolgens op de uitkijk staan en roept het vrouwtje als de jongen honger hebben. Vervolgens zet het vrouwtje voedseleitjes af bij de larven, dit zijn onbevruchte eitjes die enkel dienen om de kikkervisjes te voeden. Dit is nodig, omdat de kleine poeltjes te weinig eten bevatten. Omdat beide ouders nodig zijn voor het nageslacht, zijn ze in tegenstelling tot de meeste kikkersoorten monogaam. De kleine kikkertjes zijn te zien in aparte potjes in El Bosque Nuevo, het ‘dorpje’ in de vlinderkoepel.

Kleurenpracht

Abonnementhoudersblad ‘De Giraffe’ vermeldt de komst van een nieuwe diersoort, tevens te zien in Amazonica: de Urania fulgens, een geval apart. Het is een exceptioneel kleurrijke dag-actieve mot. Op de zwarte vleugels springen gelijk de felgele tekeningen in het oog. Hoewel het altijd een uitdaging is om specifieke soorten te spotten in Amazonica, is het de moeite meer dan waard…

Levend Koraal voor het Koraalrif

Hoewel vorig jaar de klapstukken van het Great Barrier Reef al werden onthuld, was dit themagebied in het Oceanium nog niet af: er moest nog een aquarium met levende koralen komen. Deze bak is nu eindelijk gevuld met water. De waterkwaliteit moet perfect zijn voordat de kwetsbare organismen kunnen worden geplaatst.

Bouwen Boven Bokito

Op het dak van de gorillaverblijven lopen bouwvakkers rond. Over de gaaskoepel van het middelste tussensegment (de ruimte tussen de publieke binnenverblijven en het grote buitenperk in), wordt een overkapping gecreëerd. Wat de reden hiervoor is, is niet bekend.

Onder het mes

Niet veel mensen staan erbij stil: in het Henri Martinhuis is de dierenkliniek gesitueerd en als bezoeker kan je gewoon een kijkje nemen bij de operatiekamer. Zo was laatst te zien hoe een slurfhondje onder het mes ging. Achteraf werd duidelijk dat het geen bijzondere ingreep was, er werd alleen een wondje aan de staart van het beestje behandeld. Zo blijkt maar weer dat alle dieren in Diergaarde Blijdorp, groot of klein, adequaat verzorgd worden. Normaliter zijn de slurfhondjes op twee plekken in de dierentuin te zien, in de Krokodillenrivier en in het Mensapengebouw. Dit specifieke jonge exemplaar verblijft echter achter de schermen.

Foto: Jim Louwerens (Diergaarde Blijdorp voor het hele gezin een feest)