Ottervrouwtje Jacky is gesignaleerd in een van de slootjes rondom Diergaarde Blijdorp. Volgens sommigen zou ze een tunnel onder de deur van het verblijf in de Chinese Tuin gegraven hebben. Het is de tweede uitbraak bij deze waterbewonende roofdiertjes in twee maanden tijd: eind maart ontsnapte Jacky’s partner Igor. Na een week in het Vroesenpark gebivakkeerd te hebben, werd een aanrijding hem fataal. Het vangen van een ontsnapte otter is lastig: ze zijn razendsnel en tonen doorgaans weinig interesse in vallen, omdat ze gewoon zelf aan hun kostje kunnen komen. Bij de eerdere ontsnapping speelde ook nog eens mee dat Blijdorp tijdens de corona-sluiting met een minimale bezetting draaide en er geen extra mankracht voorhanden was. De jonge otter Jacco, de zoon van Igor en Jacky, is nu de enige bewoner van het verblijf. Hij is pas een half jaar oud, terwijl jonge Euraziatische otters eigenlijk minimaal een jaar lang afhankelijk zijn van hun moeder.
Adressenboekje
De San Francisco lintslangen hebben een ander terrarium in het Natuurbehoudscentrum betrokken. Ze zijn nu te vinden langs de zuidelijke flank ervan, als buren van de Titicacakikkers. Dit verblijf was oorspronkelijk bestemd voor krokodilstaarthagedissen. Of hun oude terrarium nieuwe inwoners heeft gekregen, is niet bekend: dit verblijf, gesitueerd in het ‘glazen huis’ van het Natuurbehoudscentrum, is vanwege de COVID-19-maatregelen niet te bezichtigen. Overigens is het niet de enige verhuizing binnen het Oceanium: het voormalige zeeotter-bassin is weer in gebruik genomen als separatieverblijf voor de zeeleeuwen. De afgelopen tijd waren hier California sheep head-vissen te vinden. Wat de verbouwing van het aquarium op de grens van het Natuurbehoudscentrum en het Kelpwoud betreft: hier zijn geen zichtbare vorderingen gemaakt gedurende de sluiting. Vermoedelijk komen hier uiteindelijk damba-cichliden (Paretroplus damii), grote vissen uit Noordwest-Madagaskar.
In memoriam
Verdrietig nieuws vanuit de Okapi-Volière: het overlijden van de mannelijke teugelijsvogel betekent dat deze felblauwe diersoort uit het bestand van de Rotterdamse dierentuin verdwenen is. In 2017 arriveerde hij tezamen met een vrouwelijke soortgenoot vanuit de dierentuin van Barcelona, maar zij werd later dat jaar dood in haar nestje aangetroffen. Over de doodsoorzaak van het mannetje is niets bekend. Er zijn nu nog maar twee dierentuinen in Europa waar de teugelijsvogel gehouden wordt.
Bosrendier-Baby
Hoera! Het Europa-hoekje van de Diergaarde is weer een inwoner rijker met de geboorte van een bosrendier. Van nature komen rendieren voor in taiga’s en op toendra’s op het gehele Noordelijk Halfrond, maar het zit de soort niet overal mee. Met name de twee ondersoorten uit Fenno-Scandinavië, waarvan het bosrendier er één is, hebben het door klimaatverandering en concurrentie met tamme rendieren zwaar te verduren. Zo’n 250 jaar geleden werd het bosrendier uitgeroeid in Zweden en een paar decennia later was deze soort ook in Finland verdwenen. Een populatie in het Russische Karelië wist echter te overleven en stak uiteindelijk zelfstandig weer de grens over. In de jaren ’80 zijn natuurbeschermingsorganisaties en dierentuinen begonnen met de herintroductie van het bosrendier in andere delen van Finland, waardoor hun populatie in daar inmiddels weer rond de 2.000 schommelt. Zweden, waarvandaan ook het Europese fokprogramma wordt gecoördineerd, overweegt nu ook om deze herten daar te herintroduceren. De laatste keer dat er succesvol een kalfje bij de Blijdorp-kudde grootgebracht is, was (naar onze kennis) in 2015.
Leuk nieuws uit het dorpje in Amazonica, El Bosque Nuevo. De Peruaanse wandelende takken zijn daar overgegaan tot voortplanting. Als je goed kijkt, kan je in het verblijf de kleintjes spotten. In het Engels worden ze ook wel black beauties genoemd en uit hun uiterlijk blijkt waarom: deze insecten, meestal enkele centimeters lang, hebben een pikzwart lichaam. De volwassen dieren hebben wel een paar felrode vleugeltjes, overblijfselen uit een vervlogen tijd: tegenwoordig lijken ze geen nut meer te hebben. Ook een kleine verandering in het andere grote terrarium in hartje Amazonica: waar eens een grote Ecuadoraanse roodvoetspin regeerde, zijn drie van haar jongen in haar voetsporen getreden. Het verhaal dat hieraan voorafging, is een opmerkelijke. Een tijdje verbleef ze in de Diergaarde, zonder in contact gekomen te zijn met een mannelijke soortgenoot. Des te vreemder was dus de vondst van een flinke groep baby-spinnen in haar verblijf! Is deze soort in staat om zichzelf te bevruchten, een evolutionaire noodgreep om het voortbestaan van de soort te garanderen? Het blijft een mysterie. De spinnetjes zijn in kleine bakjes grootgebracht en nu ze groot genoeg zijn, mag een aantal van hen het koninkrijk van hun moeder overnemen. De andere roodvoetspinnen krijgen in andere dierentuinen onderdak.
Schandalige Schapenhoofden: het vervolg
Weet je het nog? In augustus van dit jaar berichtten we over de California sheep head-vissen. Een zeldzaamheid in aquaria en een fascinerende soort – kortom, een welkome aanwinst voor het Oceanium, zou je denken. Dat dachten de verzorgers in 2014 ook toen een groepje van vijf in ontvangst werd genomen. Ze kregen een plekje in het Kelpwoud, maar het bleek dat ze regelmatig hun sterke kaken zetten in de kwetsbare vinnen van de inwonende haaiensoorten. Inmiddels is het voormalige zeeotterbassin in gereedheid gebracht voor ze en zijn ze weer te bewonderen. Eind goed, al goed.
Slurfhondjes
Nieuw leven in de Krokodillenrivier! In het verblijf van de slurfhondjes ritselt sinds kort een derde slurfje rond tussen het gevallen gebladerte. Het is het eerste jong dat de ouderdieren succesvol grootbrengen. Waarom het eerder niet lukte, is niet bekend volgens de Diergaarde. Een aantal maanden geleden liet Blijdorp weten dat er een aantal slurfhondjes uit Amerikaanse dierentuinen zou overkomen om de Europese genenpoel aan te vullen. Alle dieren in Europa zijn namelijk nazaten van Gloria en Gambit, het oorspronkelijke Rotterdamse fokstel. De incestueuze stamboom die zo is ontstaan kan op termijn rampspoed betekenen voor de populatie in gevangenschap. Helaas zijn er nog geen dieren aangekomen uit Amerika en is dit jong dus uit hetzelfde bedje ziek afkomstig.
In Memoriam
Banteng Bas is overleden. Ruim negen jaar geleden kwam hij ter wereld in de Maleise Bosrand en sindsdien is hij uitgegroeid tot hoofd van zijn kudde. Hij is veelvuldig vader geworden en ook nu zijn er drie van zijn nazaten te bewonderen in Rotterdam. In principe kunnen bantengs wel meer dan 20 jaar oud worden, al helemaal in gevangenschap. Het is dus niet ondenkbaar dat hem iets mankeerde.
Finding Coral
Hè hè, eindelijk! De levend-koraalbak van het Great Barrier Reef is nu meer dan slechts een lege tank. Op uiterst delicate wijze is een aantal koraalstekjes bevestigd aan de kunstkoralen, door ze met een speciale soort klei vast te plakken. Ook zorgen wat zee-egels en doktersvissen voor de nodige dynamiek. Eind 2016 werd de rest van het Great Barrier Reef-gedeelte van het Oceanium al opgeleverd, maar het heeft lang geduurd totdat dit aquarium gereed was voor zijn inwoners. Koraal-poliepen zijn uitermate gevoelige diertjes die snel sterven als de belichting of waterkwaliteit niet voldoet. Het zal nog jaren duren voordat de koralen enigszins spectaculaire formaten aannemen.
Oceanium op stelten
Een kleine bouwupdate vanuit het Oceanium. Het Publiekslab is nog altijd een tamelijk droevig aanzicht. Op het aquarium waar eens koffervisjes zaten na, is het gehele wandrek gesloopt en ook de algenkweek ligt stil. In augustus werd een parasiet aangetroffen in het systeem, wat reden geweest zou zijn voor de medewerkers om de hele boel stil te leggen en, zo blijkt dus, alles op z’n zachts gezegd grondig te desinfecteren. De inwoners verblijven in de tussentijd achter de schermen. Een heel stuk verderop in de onderwaterwereld, waar eens een Mexicaanse kustbiotoop onderdak bood aan een scala aan woestijndieren, wordt hard gewerkt om de deadline van 10 februari te halen. De verblijven van het nieuwe Natuurbehoudscentrum beginnen vorm aan te nemen en iedere dag is er wel vooruitgang waar te nemen. Kijk gerust alvast even ‘rond’ via de galerij hieronder.
Leven in de brouwerij! In Taman Indah vliegt sinds een paar maanden een roodsnavelkitta (Urocissa erythroryncha) rond. Het beestje komt voor in Azië en heeft op z’n rug een grijs verenkleed, met her en der wat wit. De buik steekt met zijn lichte kleur sterk af tegen de zwarte hals en hoofd. Het is een omnivoor wiens maaltje zowel bestaat uit fruit en zaden als uit insecten en ander klein grut. Het dier, dat voorlopig nog geen soortgenoot heeft, deelt het voormalige gibbonverblijf met een paartje neushoornvogels en een stel bankivahoenders. Daarnaast heeft een stukje verderop de mannelijke reuzengoerami, in 2017 overgekomen uit Artis, gezelschap gekregen van een kleinere soortgenoot. Deze bizar ogende vis kan wel 60 centimeter groot worden en leeft in Blijdorp samen met schuttervissen, haaivinbarbelen en clownmodderkruipers.
Hollandse Murene?
Een interessante nieuwe verschijning in het Oceanium. In de Noordzeebak zijn nu twee kongeralen (Conger conger) te vinden. Het is de grootste en zwaarste soort aal ter wereld en ze worden zelfs wel eens voor onze eigen kust waargenomen, al zijn ze talkrijker in de Middellandse Zee en omringende wateren. Diergaarde Blijdorp heeft nog geen verdere informatie gegeven over de nieuwelingen maar bevestigt wel hun aanwezigheid. Ze zijn te zien in het aquarium direct links van het steuren-aquarium. Om het aquarium beter geschikt te maken voor hun levenswijze, zijn er twee buizen geplaatst waar de kongeralen zich een groot deel van de dag in ophouden.
Om te bouwen…
… Moet eerst gesloopt worden! In de komende maanden gaat hard gewerkt worden aan een nieuw verblijf voor de ringstaartmaki’s. Zij verhuizen van hun eiland in de Grote Vijver naar een doorloopverblijf aangrenzend aan het Oceanium, waar ze de entree van het nieuwe Madagaskar-deel zullen gaan vormen: een van de drie eilandbiotopen die gecreëerd zullen worden in fase drie van de verbouwing van het Oceanium, ook wel ‘Eiland-Hoppen’ genoemd. Het manenwolvenperk, waar het verblijf gerealiseerd zal worden, is inmiddels geheel ontmanteld. De inwoonster bivakkeert tijdelijk in de Wolvenvallei, voor haar zal elders een mooi plekje gezocht worden. Het verblijf wordt mogelijk gemaakt door het gulle legaat van Eric Hille, een lid van de Vrienden van Blijdorp met een groot hart voor primaten.
Gehoornde Grazers
Geboortenieuws! De verzorgers van vakgroep Azië zijn verblijd met de geboorte van een kuifhertje aan de rand van de Chinese Tuin. Het meisje, Samane gedoopt, is nog erg schuw en wist zelfs de verzorgers even te slim af te zijn door zich te verstoppen in een rotsspleet. Nog recenter ging de ooievaar op bezoek op de Afrikaanse Savanne, waar koedoedame Umasa beviel van een dochtertje, Bobo genoemd. Voorlopig blijft het groepje, dat nu bestaat uit de vrouwtjes Umasa, Alette, Nora en de kersverse spruit, nog even in de Koedoestal en binnen de grenzen van de separatiekraal. Het jong is het ‘nalatenschap’ van koedoebok Nico, die tijdens de dracht overleden is. Uiteindelijk zullen ze weer te zien zijn op de Grote Vlakte met de giraffen. Voor meer informatie over deze bijzondere hoefdieren, klik HIER.
Succes!
Reden voor vreugde in de Grote Vliegkooi! Voor het eerst zijn er namelijk wolnekooievaars uitgevlogen in Diergaarde Blijdorp. De drie komen uit hetzelfde nest, alleen waren twee eieren door de verzorgers weggehaald en in de broedmachine gelegd om vervolgens met de hand grootgebracht te worden. Eerder waren de wolnekooievaars er namelijk niet in geslaagd om zelfstandig jongen groot te leggen. Nu dit koppeltje al hun aandacht kon vestigen op het derde, overgebleven jong, is het deze keer wél gelukt. Ze zijn inmiddels allemaal in hun grote volière in het Aziatisch Moeras te zien, waar ze zich veelal ophouden op de rand van de Vleermuizengrot. Ze zijn sinds 2012 in Rotterdam.
Narigheid in de Noordzee
Het is je misschien wel opgevallen: er zwemmen weer vissen bij Bass Rock. Zij kregen eerder dit jaar last van hardnekkige parasieten en werden daarom elders daartegen behandeld. Uitsluitend de goudbrasems waren echter teruggekeerd, iets waar geen verklaring voor was. Met de online publicatie van het Vriendennieuws is nu echter duidelijk geworden waarom de zeebaarzen niet zijn teruggekomen. Toen van de 21 oorspronkelijke baarzen al 10 bezweken waren aan de parasieten, is besloten om het uitzichtloos lijden van de rest te voorkomen en de groep te euthanaseren. Het is niet de enige tegenslag in dit deel van het Oceanium. In de Noordzee-aquaria zwemt nog maar een klein groepje haringen rond en één enkele makreel. Om die reden waren er plannen gemaakt om nieuwe vissen voor de Nederlandse kust te vangen, maar het Vriendennieuws meldt nu dat Blijdorp hiervan heeft moeten afzien om nog onbekende redenen.
Publiekslab Oplappen?
Pech voor wie gehoopt had binnenkort een bezoekje te brengen aan de zeepaardjes, anemoonvissen, doktersvissen, koffervissen, mangrovekwallen, de koraalduivel of een van de vele andere kleine koraalvisjes. Het Publiekslab is gesloten vanwege bouwwerkzaamheden. Hoewel er nooit officieel iets gezegd is over de verbouwing, doet de omvang van de verbouwing vermoeden dat het om een ingrijpende verandering gaat. Van buitenaf is te zien dat alle aquaria geleegd zijn, de inwoners verblijven elders.
Schandalige Schapenhoofden
Nog meer commotie met betrekking tot de inwoners van het Oceanium. In 2014 kwam een groepje van vijf California sheep head-vissen naar het Oceanium, een zeldzaamheid in aquaria. Het bijzondere aan deze soort is dat de dieren als vrouwtje geboren worden, maar wanneer de haremheer sterft, verandert het grootste vrouwtje in een mannetje en neemt hij de taak van leider op zich. Helaas is gebleken dat deze soort graag knabbelt aan de vinnen van de haaien in het aquarium. Daarom zal er voor alle vijf de vissen nu een nieuw plekje worden gezocht. Het Vriendennieuws noemt het voormalige zeeotterbassin als kandidaat.
Mutaties
Met de online publicatie van het Vriendennieuws worden de overige geboortes, sterftegevallen en verhuizingen van het afgelopen kwartaal weer publiekelijk gemaakt. De geboorte van een stierkophaai in maart dit jaar is een bijzondere gebeurtenis, want vijf jaar geleden sloeg de Diergaarde er voor het eerst in te fokken met deze inwoners van het Kelpwoud. Ook werden twee wasberen van Stichting AAP in januari welkom geheten. De Rotterdamse Diergaarde vangt wel vaker wasberen op die gedumpt zijn door hun oude baasjes. Tot de sterftegevallen behoren een vrouwelijke struisvogel, een flamingo, een kroeskoppelikaan, een Cubaanse hutia en een wasbeer. Drie slurfhondjes verruilden Rotterdam voor een ander park, alsmede twee Mhorr-gazelles, twee Cubaanse hutia’s en een vrouwelijke zeeleeuw.
In Memorain
Netgiraffe Marian is niet meer. Ze had te kampen met hoefproblemen en tijdens een van haar behandelingen daaraan is ze niet meer uit haar narcose gekomen. Geboren in 2002, ze was het oudste lid van de Blijdorpse giraffenkudde die nu nog uit negen giraffen bestaat. Marian is veelvuldig moeder geworden en twee van haar dochters, de in 2010 geboren Doris en Imke uit 2016, zijn nog altijd aanwezig in de Diergaarde.
Dansen in de Diergaarde
Blijdorp was het podium voor aflevering drie van de YouTube-serie ‘Conny Janssen Danst Loves Rotterdam’, waarin danseres Conny Janssen bijzondere choreografieën laat zien op verschillende plekken in de Maasstad. Wat opvalt is het gedeelte waarin dansers Liza Wallerbosch en Tu Hoang dansen op de Afrikaanse Savanne, maar ook in de Victoria Serre, Arctica, de Chinese Tuin en het Oceanium zijn scènes opgenomen. Zeker leuk om even te bekijken, klik daarvoor HIER.
Overkoepelend
Het plaatsen van de bogen over het nieuwe geladaverblijf is voorspoedig verlopen, dus er kon begonnen worden met het plaatsen van de netten. Het schiet al aardig op, al moet er ook nog veel werk verzet worden. Eerst zijn er stevige, dragende lijnen geplaatst. Deze stap is inmiddels voltooid aan beide kanten. Wat het daadwerkelijke net betreft, loopt het mannenperk dat uitkijkt op de Rivièrahal voor op de kant met de terrassen waar de harems komen. Nu wordt goed zichtbaar dat er een vrij ruime bufferzone komt tussen het bezoekersmuurtje bij het voorplein en de netten. Dit wordt gedaan voor de veiligheid van mens en dier, maar is wel een belemmering voor fotografen. Voor een impressie van de huidige staat van de buitenverblijven, klik HIER.