Masterplan 2030: de directeur vertelt verder…

Foto: Greet van Norde (Vrienden van Blijdorp)

Tweeëndertig jaar: alweer zo lang vindt Blijdorp houvast bij het eens zo ambitieuze Masterplan. Toen de visie in 1988 gepresenteerd werd, was de Diergaarde op sterven na dood. De bezoekersbeleving van de dierentuin moest het afleggen tegen die van Burgers’ Zoo en Beekse Bergen, de wow-factor was ver te zoeken. Het Masterplan wist Blijdorp om te toveren van irrelevante stadstuin tot de de drukst bezochte dierentuin van Nederland. De Rotterdamse oase heeft nu een nieuwe droom: onomstotelijk de mooiste dierentuin van Europa worden. Het is een doelstelling die gehaald moet worden dankzij het Masterplan 2030, zoals deze vandaag gepresenteerd werd tijdens de winterlezing van de Vrienden van Blijdorp. Beloftes over de vele details van de megaprojecten doet het park nog niet, maar de vooruitzichten zijn mooi. Startdatum: vandaag.

De presentatie werd niet afgetrapt met plattegronden of sfeerimpressies, maar met een indringende foto van houtkap in de Amazone. Erik Zevenbergen: ”Het Masterplan gaat niet zomaar over de toekomst van de dierentuin, maar over natuurbehoud, over dat we het gevoel van verbondenheid kwijtraken met de natuur en het vernietigen. Het uitsterven van planten- en diersoorten is iets waar wij als mens schuldig aan zijn, ver weg maar ook dicht bij huis. Wat laten wij achter? Het gaat niet lukken om het tij te keren in de komende tien jaar, maar we kunnen wel de volgende generaties het geloof en de hoop meegeven dat het niet te laat is. Wij kunnen dat positieve geluid zijn, wij kunnen dat verschil maken.” De toon was direct gezet.

Initiatieven die al binnen de dierentuin lopen om te bouwen aan een betere wereld, kregen een speciaal plekje in de schijnwerpers: het gebruiken van afval als compost, onderzoek naar de Komodovaraan, bescherming van de rode panda. Blijdorp wil zich intensiever gaan focussen op vier grote, meerjarige natuurbeschermingsprojecten, met ook nog ruimte in de begroting voor kleinere en spontane acties, zoals dat laatst ook gebeurde voor de bosbranden in Australië. In het Blijdorp van de toekomst zullen soms lastige keuzes gemaakt moeten worden om dierenwelzijn binnen de beperkte grenzen van de stadstuin te garanderen: met welke soorten gaat de Diergaarde verder en welke biotopen moeten het veld ruimen om dieren, waarvoor de nood hoger is, te huisvesten? Kan de continentale indeling gehandhaafd worden? ”Onze doelstellingen zijn ambitieus, maar niet onhaalbaar”, aldus Zevenbergen.

De eerste verbouwing in het Masterplan 2030 zal de veelbesproken overnetting van het Flamingo-Strand zijn. Goed nieuws, binnen twee weken hoopt Blijdorp nu écht die langverwachte vergunning te krijgen! Om de blauwdrukken door de kritische Welstandscommissie heen te krijgen, zijn er wel wat wijzigingen in het ontwerp gemaakt. De volière blijft cirkelvormig, maar om het oorspronkelijke ontwerp van Van Ravesteyn eer aan te doen, wordt het kijkpunt verplaatst. Nu is dit nog onderdeel van het entreeplein, maar tijdens de verbouwing zal er een nieuw bezoekerspad in de volière worden gerealiseerd waar nu de kleine Amoervolière staat. Vanaf daar kijk je deels uit op het grasveld van de flamingo’s en deels op hun waterpartij, die verlegd zal worden om mee te krullen met de rand van de netconstructie.

Ontwerp volière flamingo's
Verleden: entreegebied Diergaarde Blijdorp 1940
« van 5 »

Gebruik de pijltjes om door de galerij te navigeren.

Ook aan de Eilandhoppen-uitbreiding van het Oceanium kan hopelijk dit jaar nog begonnen worden. De video die werd vertoond tijdens de presentatie behoorde ongetwijfeld tot de hoogtepunten van de dag! Deze driedimensionale impressie liet tot in detail de toekomstige kas zien. Vanaf de ijsschotsen bij de pinguïns kom je een kleine hal binnen, vanwaar je het binnenverblijf van de ringstaartmaki’s kan bekijken, hun buitenverblijf in kan gaan en meer informatie krijgt over Madagaskar. Eveneens onderdeel van deze kamer zou een tweetal terraria voor de Henkels bladstaartgekko en de gouden mantella (een Malagassische gifkikker) zijn. Vanaf deze zaal heb je toegang tot de grote Madagaskar-hal. Er wordt een gradiënt-ecosysteem weergegeven, dat van een vrij dor gebied overgaat in een moerassig regenwoud. Planten zijn hier prominent aanwezig: van de baobab, een echte droogte-expert, tot de waterbanaan en reizigerspalm. Drie aparte verblijfjes maken onderdeel uit van de kas: tegen de oostmuur staat een verblijf gepland voor spinschildpadden en Madagaskarleguanen, in de zuidwestelijke hoek een onderkomen voor ploegschaarschildpadden en panterkameleons. Daartussenin is ook nog een iets uitgebreider onderkomen voor de boky-boky te vinden, mogelijk krijgen zij zelfs een eigen buitenverblijf. Wat volgt is een vlonder, laag boven het water, welke leidt tot de ingang van het ‘Komodo Ranger Station’, een tussenruimte waar alvast enige informatie wordt verstrekt over de natuur van de Kleine Soenda-eilanden. Het verblijf voor de Komodovaranen zelf ligt lager dan het bezoekerspad, waardoor je (vergelijkbaar met de Krokodillenrivier) van bovenaf de dieren kan bewonderen. De beelden spreken voor zich: het wordt een erg mooi perk. De overgang tussen Komodo en de Galapagos wordt gevormd door een nagebouwde romp van de HMS Beagle, het schip waarmee Charles Darwin eens deze archipel aandeed. Veel aandacht gaat hier uit naar invasieve diersoorten en evolutie. Het verblijf voor de reuzenschildpadden is als een soort tropische savanne vormgegeven, het bezoekerspad is een vlonder waar de dieren onderdoor kunnen bewegen. De overgang tussen de Eilandhoppen-kas en het Natuurbehoudcentrum wordt gevormd door nog een klein educatief kamertje met een interactieve quiz.

Ontwerp Eilandhoppen
Impressie introductie Eilandhoppen
« van 6 »

Gebruik de pijltjes om door de galerij te navigeren.

Afbeelding: impressie gerestaureerde Bergdierenrots. Klik HIER voor groot formaat.

Ook de toekomstvisie voor de Bergdierenrots werd met een video getoond. De rots wordt in ere hersteld en in het kader van de restauratie wordt ook het terrein achter de rots weer bij het perk gevoegd, om zo een ruim en afwisselend verblijf te creëren voor de rode panda’s. Het huisvesten van grotere dieren uit de Himalaya is niet mogelijk, daar zijn de aanwezige binnenverblijven te krap voor. Wel worden kuifhertjes als optie genoemd om de begane grond verder aan te kleden.

Een belangrijke boodschap die werd overgedragen, is dat het Masterplan 2030 nog geen verfijnd bouwplan is. ”Wat wij presenteren is niet hoe de dierentuin zal worden, maar hoe het zou kunnen worden”, zo verklaarde de directeur. De ‘route’, zoals die gepresenteerd werd afgelopen vrijdag, is de leidraad voor wat er komen gaat. Waar mogelijk zal Blijdorp andere verblijven bij de plannen betrekken om ook de onbekende en minder opvallende dieren een prominente plaats te geven. De hoop is dan ook dat er rondom de Bergdierenrots wat extra verblijven gerealiseerd kunnen worden. Zo ook voor de Victoria Serre: hoewel de nadruk daar op het botanische ligt, is het waarschijnlijk dat ook een aantal vogels terugkeert. De paradijsvogels werden als mogelijkheid genoemd. De François’ langoeren, die ook moeten verhuizen vanwege de restauratie van de Tropenvleugel, kunnen mogelijk een nieuw verblijf krijgen langs de Vleermuizengrot, die op zijn beurt waarschijnlijk weer onderdeel gaat uitmaken van het uitgebreidere olifantenverblijf.

Afbeelding: Diergaarde Blijdorp (blijdorp.nl). Impressie gerestaureerde Rivièrahal. Klik HIER voor groot formaat.

Een van de hoogtepunten van het Masterplan 2030 is natuurlijk de restauratie van de Rivièrahal. Deze wordt weer in volle glorie hersteld: het moet net als vroeger een ontmoetingsplek worden met regelmatige evenementen en tentoonstellingen. Na de wederopbouw verloor de Rivièrahal haar aanzien aan Ahoy en De Doelen, iets dat Blijdorp graag anders had gezien. Er wordt nog volop gebrainstormd over manieren om de Rivièrahal weer dé Rotterdamse ontmoetingsplaats te maken: zou het bijvoorbeeld niet leuk zijn als je op een of andere manier zonder toegangskaartje alsnog de Rivièrahal zou kunnen bezoeken? Het majestueuze karakter van de centrale hal blijft behouden, in combinatie met moderne voorzieningen. De binnentuinen van Madrid en Wenen worden als inspiratiebronnen genoemd. Ook de restauratie van de centrale hal van de Rivièrahal zal een domino-effect hebben: het is niet langer mogelijk om dieren te huisvesten in de Westvleugel, met het oog op de beschikbare ruimte én de te verwachten geluidsoverlast. De ruimte die door hun vertrek vrijkomt, kan ook betrokken worden bij de vernieuwde Rivièrahal: een mogelijkheid is het veranderen van het Mensapengebouw in een binnenspeeltuin, al zijn andere opties ook zeker niet uitgesloten. Wanneer de gorilla’s een nieuw verblijf krijgen (ongeveer bij het huidige vrijwilligers- en educatiecentrum), kan dat mogelijkerwijs weer gecombineerd worden met een nieuw verblijf voor de dwergnijlpaarden. Het is niet uitgesloten dat de Wolvenvallei bij deze plannen betrokken zou worden.

De boodschap is duidelijk: Blijdorp durft weer te dromen! Dat is misschien wel de belangrijkste conclusie om te trekken uit deze presentatie. Niet alle vragen kunnen al beantwoord worden, maar dat hoeft ook nog niet: het komende decennium kan de dierentuin prachtige nieuwe biotopen uit de grond stampen, waarbij de monumenten gecombineerd worden met vooruitstrevend dierenwelzijn.

Afbeelding: Diergaarde Blijdorp (blijdorp.nl). ‘Tijdlijn Masterplan 2030.’ Klik HIER voor groot formaat.

Kort Nieuws #131

Niet Moeders Mooiste…

Foto: DierenPark Amersfoort

Een bijzondere nieuwe koudbloedige inwoner is aangekomen in Rotterdam: de Titicacakikker (Telmatobius culeus). Met een lengte van 15 centimeter zijn ze een tamelijk grote amfibie. Hun naam danken ze aan hun leefgebied, het Titicacameer in het Zuid-Amerikaanse Andesgebergte. Het water is erg rijk aan zuurstof: zodanig zelfs, dat de Titicacakikker al zijn benodigde zuurstof kan halen door het via zijn gladde huidflappen te absorberen – aan dit bizarre uiterlijk heeft hij overigens ook zijn minder flatteuze bijnaam ‘scrotumkikker’ te danken. In de afgelopen vijftien jaar zou de wilde populatie met meer dan 80% zijn afgenomen door een combinatie van bedreigingen, waaronder vervuiling en zijn status als lokale delicatesse. Zowel in 2015 als in 2016 zijn massa-sterftes vastgelegd, waarbij telkens duizenden kikkers te overlijden kwamen. Om dit unieke dier te beschermen, zijn in het verleden fokprogramma’s op touw gezet, maar voortplanting wilde pas in 2010 lukken in een Peruaanse dierentuin. Sinds 2016 is ook de dierentuin van Denver bij het project betrokken. Vorig jaar vertrok een grote lading Titicacakikkers vanuit Denver naar de dierentuin naar Chester, waarvandaan ze naar andere Europese dierentuinen verspreid zijn. Eerder dit jaar nam DierenPark Amersfoort er acht in ontvangst en nu zijn er dus tien in Rotterdam gearriveerd, waarvan een deel in het Natuurbehoudscentrum te zien zal zijn.

Jouw man, mijn man

Foto: Rob van Eijk (BB-Facebook)

Blijdorp heeft zijn handen eraan vol: het fokprogramma van de Amoerpanters. De Amoerpanter is de meest zeldzame luipaardensoort ter wereld met slechts zestig exemplaren in het wild. Daarom is het extra belangrijk dat er in Europese dierentuinen een bufferpopulatie wordt gecreëerd, maar het fokprogramma wordt – net als de wilde populatie – geteisterd door een gebrek aan genetische diversiteit. Tot overmaat van ramp is er in het verleden één behoorlijk productief lid van het fokprogramma geweest dat achteraf gezien geen Amoerpanter was. Aan het EEP mogen alleen Amoerpanters meedoen die meer dan 65% raszuiver zijn. Alsof dat nog niet voor genoeg complicaties zorgt, moet er ook opgepast worden voor zwarte Amoerpanters: deze worden vaak niet geaccepteerd door hun soortgenoten. Dat laatste is het probleem in de Diergaarde, want toen in 2016 twee pantertjes dood ter wereld kwamen had eentje een zwarte vacht. Dit betekent dat zowel Vatne als Cema het recessieve gen voor de zwarte vachtkleur hebben en daarom mogen ze zich niet meer samen voortplanten. Het Vriendennieuws heeft laten weten dat Cema inmiddels verhuisd is naar een andere dierentuin. Binnenkort wordt er een vervangend mannetje verwacht. Hopelijk kan het dan eindelijk eens meezitten voor de Amoerpanter.

Trifacta

Foto: Jim Louwerens (BB-Facebook)

Kort nadat de Gemeenteraad in maart dit jaar akkoord ging om Blijdorp te helpen met de restauratie van de laatste paar Van Ravesteyn-rijksmonumenten die daar behoefte aan hebben, doneerde de Rijksoverheid vier miljoen euro ten behoeve van deze onderneming, als onderdeel van een grotere investering in Nederlandse cultuur en erfgoed. Als laatste bestuurslaag komt nu ook de provincie Zuid-Holland over de brug, met een subsidie van meer dan anderhalve ton voor de Bergdierenrots in het specifiek. In februari dit jaar vroeg Blijdorp al een vergunning aan voor dit specifieke project, wat doet vermoeden dat de Bergdierenrots wellicht het eerste monument zal zijn om aangepakt te worden. Overigens is er nog geen aankondiging geweest dat deze vergunningsaanvraag goedgekeurd is.

Op eigen poten

Foto: Josien de Vries (BB-Facebook). Mboshi.

Binnenkort zal Blijdorp weer drie okapi’s tellen. Mboshi, die op de valreep van 2017 ter wereld kwam als eerste jong van M’buti, is laatst vertrokken naar de Franse dierentuin La Teste. Daar komt hij overigens een oude bekende tegen: okapi Rab, die er maar niet in slaagde om te sjansen met zijn vrouwelijke soortgenoten, ging hem in 2018 voor. Binnenkort zal ook het langverwachte transport van okapi Gerrit, in 2017 geboren als Kamina’s zesde jong, niet lang meer op zich laten wachten. Voor hem is een plaatsje gevonden in Lissabon. Overigens is Blijdorp alweer in blijde verwachting: Kamina is uitgerekend voor september. Leuk feitje is dat ze tot nu toe altijd om en om bevallen is van mannetjes en vrouwtjes.

‘Project P’: hoe gaat het nu met…

Foto: Bruce Beehler (Australian Geographic)

De voortekenen zijn gunstig! Weinig bezoekers weten het, maar eind 2016 kwam er een heel bijzonder dierentransport aan in Blijdorp: dat van vier Raggi’s paradijsvogels uit de dierentuin van San Diego. Daarmee werd Diergaarde Blijdorp de tweede dierentuin in Europa om deze prachtige vogelsoort uit Nieuw-Guinea te huisvesten, nadat het Vogelpark Walsrode vier jaar daarvoor al een aantal had ontvangen, eveneens uit Amerika. Van de vier paradijsvogels die Blijdorp in ontvangst heeft genomen, zijn er nog drie over: een vrouwtje en twee mannen. Het is de bedoeling dat deze stressgevoelige soort ooit voor de schermen een plekje krijgt, maar voorlopig mogen ze in alle rust wat jaartjes achter de schermen verblijven. Het vrouwtje heeft nu een onbevrucht ei gelegd, zo meldt het Vriendennieuws. De verwachting is dat de mannetjes volgend jaar geslachtsrijp worden: zouden we uiteindelijk jonge paradijsvogeltjes kunnen zien? Overigens is het de dieren in Walsrode al gelukt om zich voort te planten, wat éxtra hoopgevend is.

Odins optrekje op de schop

Foto: Rob van Eijk (BB-Facebook)

Het verblijf van de Komodovaranen in het Aziëhuis is weer in gebruik genomen. Diergaarde Blijdorp laat weten dat de afgelopen twee maanden kleine aanpassingen zijn gemaakt aan het perk, terwijl de varaan in de tussentijd vertoefde in het oude verblijf in de Rivièrahal. Toen in 2012 de Komodovaranen hun nieuwe stek in gebruik namen, bleek al snel dat het Aziëhuis zo zijn gebreken had. Een groot pluspunt was dat de dieren konden zwemmen en een handige toevoeging was de mogelijkheid voor de verzorgers om het verblijf in tweeën te delen, mochten de dieren elkaar even niet zien zitten. De keerzijden waren dat het verblijf kleiner was (al helemaal als het rolluik het verblijf in tweeën deelde) en dat de dieren niet konden graven. Voor dat laatste is nu de mogelijkheid gecreëerd en er zijn ook extra UV-lampen geplaatst. Blijdorp rekent kennelijk op jongen, want ze zeggen expliciet dat het verblijf ook ontsnappingsproof is gemaakt voor kleine Komodo’s. Momenteel is er overigens alleen een mannetje, Odin geheten, aanwezig, tezamen met een flinke groep kwetterende rijstvogels. De Komododame is begin dit jaar op verzoek van de stamboekhouder verhuisd. Of de keuze om het verblijf op te lappen betekent dat Eilandhoppen definitief van de baan is, is onduidelijk.

Wisselen van de wacht

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook). Wolodja.

Todz was nog niet vetrokken naar Parc Zoo du Reynou in Frankrijk, of er stond al een nieuwe poolcarnivoor op de stoep van de Diergaarde: ijsbeerman Wolodja, zeven jaartjes jong. Op twee-jarige leeftijd emigreerde hij van zijn geboorteplaats Moskou naar de dierentuin van Berlijn, waar hij zijn taak als fokman succesvol volbracht heeft. Na een tussenstop in Ouwehands’ Dierenpark kwam hij nog net op tijd voor Vaderdag aan in Rotterdam. Nieuwsgierig kijken hij en zijn oudere date, Olinka, alvast naar elkaar in hun Arctische onderkomen. Hopelijk kunnen we uiteindelijk weer op een kille februari-dag massaal in de rij staan om de eerste stapjes van pluizige ijsbeerjongen in de buitenlucht te aanschouwen. Overigens hoeven de nieuwe verzorgers van Todz daar niet op te hopen: die dierentuin heeft nu twee mannetjes.

Buiten Blijdorp

Foto: Reformatorisch Dagblad Archief (rd.nl). Khaing Phyo Phyo en de pasgeboren Timber

In het Belgische dierenpark Planckendael markeerde de vierde dag van juni één jaar zonder olifant Khaing Phyo Phyo, nadat zij daar in 2018 vroegtijdig werd ingeslapen vanwege ernstige nierfalen. Phyo Phyo kwam in 1981 ter wereld in de oerwouden van Myanmar, waarna ze werd gekocht door Ouwehands’ Dierenpark. In 1995 kwam ze naar Rotterdam en hier werd ze in ’98 de moeder van Timber, met Ramon als partner. Het was geenszins een gemakkelijke bevalling, omdat Phyo Phyo alleen perste wanneer de dierenarts haar baarmoeder via de darmen masseerde. Timber zou later de vader van Faya, Trong Nhi en Sunay worden, de huidige drie jonge leden van de Blijdorpse olifantengroep. Later verhuisde Phyo Phyo nog een aantal keer en in 2009 zorgde ze zelfs voor de allereerste olifantengeboorte in België, met Kai-Mook in Antwerpen. Ze was al lange tijd ziek en haar laatste zoon, de in 2018 geboren Tarzen, kon ze niet eens zelf voorzien van melk. Hij was al zwak bij de geboorte en is, ondanks verwoede pogingen van verzorgers en dierenartsen, niet lang na het overlijden van zijn moeder in zijn slaap gestorven. Overigens leefde Phyo Phyo in Planckendael samen met een oude bekende: Yu Yu Yin, van 1995 tot ’99 aanwezig in Blijdorp. Ze heeft zich altijd als tante ontfermd over de jongen en kleinkinderen van Phyo Phyo.

Foto: vajuu.com

Nieuwjaarslezing 2017

Het belooft een opwindend jaar te worden! Diergaarde Blijdorp bestaat namelijk 160 jaar. Wat de festiviteiten inhouden blijft geheim. Maar, op de nieuwjaarslezing van de Vrienden van Blijdorp werd wel openhartig gesproken over een heleboel andere zaken…

Zo zijn de eerste geboortes van het jaar een feit! Het bedraagt 3 Cubaanse hutia’s die op de vijfde ter wereld kwamen in het Oceanium. Opmerkelijk, sinds de groep nog helemaal niet zo lang geleden is uitgebreid met jonge dieren uit onder andere Madrid.

Een kleine aanpassing in de vooruitzichten: het lijkt erop dat Indische neushoorn Namaste al in januari zal bevallen. Overigens ook zeer goed nieuws bij de andere neushoornsoort. Zwarte neushoorn Naima is namelijk ook succesvol bevrucht door Vungu! Dat liet interim directeur De Jong weten. Een ’twee-neushoornjaar’ zoals eerder werd gespeculeerd gaat het helaas niet worden. De dracht duurt namelijk 15 maanden. Naima werd in 2011 geboren in Leipzig en staat model voor het logo van Blijdorper Bende

Ook in 2016 waren er volop geboortes. Zo onthult de Diergaarde dat er in totaal wel 6 steppeslurfhondjes zijn geboren! Deze kleine verwanten van de spitsmuis waren tot voor kort erg zeldzaam in Europa. Daar maakten Gloria en Gambit, zoals de namen van het Rotterdamse koppeltje luiden, een einde aan. Tegenwoordig is de soort ook te bewonderen in het Mensapengebouw waar een twee slurfhondjes het oude Pinchéaapjesverblijf hebben overgenomen. Het verblijf is wel vrij verstopt, omdat je ze alleen door twee kijkgaten kan begluren.

Binnenkort gaat de Terraszaal tijdelijk dicht. Dit restaurant gaat worden omgebouwd tot een pannenkoekenhuis! Naast dit onderdeel van de Rivièrahal vinden we een andere bouwput, het toekomstige Madagaskar. De werkzaamheden hieraan liggen voorlopig stil en daar zal hoogstwaarschijnlijk geen verandering in komen op korte termijn. Ook voor de constructie van de volière over het Flamingo-Strand heen ziet het er niet goed uit. Mocht de welstandscommissie niet akkoord gaan – en de kans daarop is aanwezig – moet worden gekeken of de flamingo’s een plekje buiten de monumentale hoek van de Diergaarde kunnen krijgen. De bouw van een volière is absoluut noodzakelijk sinds een nieuwe wet leewieken (de pijnloze, stressloze en permanente manier van wieken die Blijdorp toepast bij jonge dieren) verbiedt.

De restauratie van het Roofdieren-Gebouw gaat stapje voor stapje. Afhankelijk van de welstandscommissie moet het nieuwe verblijf voor gelada’s in september of oktober klaar zijn. Kennelijk zijn er nog steeds enkele geschillen met de gemeente over de aanpassingen aan dit rijksmonument.

In het Noord-Amerika gedeelte zal op een gedeelte van de bestaande Prairie een af te huren lodge komen. Het bizonverblijf staat momenteel leeg omdat de rest van het verblijf grondig wordt aangepast, met onder andere reliëf en een verbeterde drainage.

Eindelijk horen we iets over de veelbesproken Raggi’s paradijsvogels! In september vorig jaar publiceerde Blijdorper Bende al een bericht over hun komst, naar aanleiding van een artikel in het Vriendennieuws. We kregen ons gelijk! Inmiddels zitten de vier (twee mannen en twee vrouwtjes) uiterst zeldzame vogels achter de schermen. Daar blijven ze totdat ze volgroeid zijn, wat enkele jaren gaat duren.

Tenslotte kijken we de toekomst in. Nadat de Zee van Cortez is omgebouwd tot Natuurbehoudscentrum gaat de huidige Galapagos op de schop. Op het terrein van de bestaande verblijven voor reuzenschildpadden en swiftvosjes komt één grote kas waar je kunt gaan ‘eiland hoppen’. Op de verschillende eilanden zijn onder andere verblijven voor de galapagosreuzenschildpadden en komodovaranen. Waarschijnlijk gaat de Diergaarde van de laatstgenoemde soort een tweede koppel houden, zoals ze in het verleden ook al eens hebben gedaan. Het is immers slechts een aantal jaren geleden dat de komodovaranen een spiksplinter nieuw verblijf in het Azië-Huis kregen. De eilanden staan gepland voor 2018. Ook is het bestuur voorzichtig aan het kijken naar de toekomst van Taman Indah. Daarover zal Blijdorper Bende binnenkort een special publiceren!

‘Project P’

Een nieuwe diersoort komt naar de dierentuin – en nee, we hebben het niet over de gelada’s. De eerste geruchten gingen al begin dit jaar rond op social media, tegen de wil van Blijdorp in. Zij riepen op om het nog even stil te houden waar wij gehoor aan hebben gegeven. De eerste bevestigingen rond deze speciale diersoort waren te vinden in de tweede editie van dit jaar’s ‘Vriendennieuws’, welk inmiddels online te vinden is. Nu de Vrienden het nieuws dus feitelijk bekend hebben gemaakt zullen wij ook niet langer zwijgen: Diergaarde Blijdorp ontvangt binnenkort paradijsvogels!

Foto: Wikipedia

Het gaat om vier Raggi’s paradijsvogels, of Paradisaea raggiana. De twee mannetjes en vrouwtjes komen uit de San Diego ZOO in Amerika die tot de weinige parken hoort met deze prachtige diersoort. Weldra zal Blijdorp het enige dierenpark in de Benelux zijn met een paradijsvogelsoort, verder zijn er binnen Europa alleen nog Raggi’s paradijsvogels te vinden in het Duitse Walsrode – Tevens bevinden zich enkele andere ondersoorten in Berlijn, Italië en Moskou. De belangrijkste reden voor de kleine populatie in gevangenschap is dat er slechts mondjesmaat succesvol gefokt wordt met ze.

Zeldzaam dat ze zijn, het is niet de eerste keer dat deze diersoort de Diergaarde aandoet: Tot in 1989 verbleven enkele exemplaren in de Tropenvleugel. Naast dat ze dus een stukje Blijdorp-historie zijn staat hun eiland van herkomst symbool voor het Nederlandse kolonialisme: De westelijke helft van Nieuw-Guinea was het laatste restantje van Nederlands-Indië waar de regering toentertijd zo krampachtig aan vasthield. Tevens staat deze specifieke diersoort afgebeeld op de vlag van de oostelijke helft van het eiland (Papoea-Nieuw-Guinea).

Paradijsvogels staan bekend om hun prachtige verenkleed en hun intrigerende baltsen. De Raggi heeft een overwegend rood verendek op het lichaam, met een zwarte en groene veren op de keel en gele op de rest van zijn hoofd. De lange rode staartveren worden opgezet om vrouwtjes te imponeren, verder kunnen ze in koude regio’s worden gebruikt om zich warm te houden. Ze komen uitsluitend voor in de regenwouden van het eiland Nieuw-Guinea, ten noorden van Australië.

Waar in de Diergaarde ze komen is nog onbekend. Er is een kans dat ze, net zoals vroeger, in de Victoria Serre terecht komen, al hebben de Vrienden hun interesse al laten zien in een heel nieuw ‘Nieuw-Guinea’ themagebied indien een sponsor gevonden wordt. Deze biotoop zou waarschijnlijk onder het continent Australië gaan vallen en zou, realistisch gezien, zich ergens in Europa zouden gaan bevinden. In de eerste instantie blijven ze nog even achter de schermen, omdat ze nog dusdanig jong en nog niet op kleur zijn.