Kort Nieuws #107

Buitenspelen

Foto: Rob van Eijk (BB-Facebook)

De jonge zwarte neushoorn mag nu ook het buitenverblijf verkennen! In het stamboek van deze bedreigde diersoort is pas twee keer eerder een geboorte in Nederland vastgelegd, Blijdorp had in de jaren ’60 de primeur. Een menigte van journalisten was dan ook aanwezig bij het persmoment toen de kleine, nog naamloze meid voor de tweede keer naar buiten mocht. De zwangerschap van Naima werd door veel mensen gevolgd op de webcams online. Moeder Naima en de kleine spelen graag samen door sprintjes te trekken met z’n tweeën. Een vertederend aanzicht! De zwarte neushoorns zijn alleen buiten zichtbaar: als ze binnen staan, is de bezoekersruimte voor de rust gesloten.

Erkenning

ZooNation heeft Blijdorp’s Arctica opgenomen in de top 10 beste ijsberenverblijven ter wereld. Het in 2008 geopende perk wordt geprezen voor het natuurlijke landschap waar de ijsberen natuurlijk verdrag kunnen vertonen, maar ook comfortabel kunnen rusten. Ook de grote ruiten bij de bassins worden uitgelicht. Sinds de terugkeer van de ijsberen in Rotterdam is de vrouwelijke ijsbeer Olinka al twee keer bevallen, de eerste keer van Vicks (die vijf jaar geleden nog de wereld over ging toen hij per ongeluk een van de ruiten zwaar beschadigde) en eind 2014 van de ijsbeer-tweeling Sizzel en Todz. Met het overlijden van de mannelijke ijsbeer Eric een tijd terug lijkt er voorlopig echter een eind te komen aan het foksucces. Voor de tweeling wordt tevens nog steeds een onderkomen gezocht.

Onderhuurders

Op meerdere plekken in de tuin hebben dieren gezelschap gekregen van vogelsoorten die ze in het wild ook zouden kunnen tegenkomen. Langs de hoofden van de okapi’s scheren, naast onder andere toerako’s en exotische spreeuwen, nu ook bruine muisvogels. De roelroels in Taman Indah leven nu samen met enkele jonge Balispreeuwen en in het verblijf van de van de slurfhondjes wonen nu ook sneeuwkaptapuiten, vermoedelijk zullen zij op termijn in de Krokodillenrivier geplaatst worden. Bij de volière van de grote textorwevervogels lopen op de grond nu naast Kaapse grondeekhoorns ook geelkeelfrankolijnen, een geheel nieuwe diersoort voor Blijdorp.

Slurfje op komst?

Groot nieuws bij de Aziatische olifanten! Trong Nhi is gedekt door Timber. In 2013 werd ze al eens moeder van Nhi Linh, tevens verwekt door Timber. Mannelijke olifanten houden er normaliter een solitair bestaan op na, terwijl de vrouwen en hun jongen in groepjes leven. Omdat olifanten zulke kolossale dieren zijn, past de Diergaarde erg op wanneer de vrouwelijke olifanten bij de bul worden gelaten: bij paringen kunnen de dieren elkaar nog wel eens hard stoten, waardoor op het normale perk het gevaar zou bestaan dat een van de dieren in de gracht valt. Daarom is er een apart ‘dek-perk’ in het midden van het verblijf, zonder grachten aan de rand. Of Trong Nhi daadwerkelijk zwanger is, moet nog blijken: het duurt even voordat dat vast te stellen is.

Respectabele leeftijd

“Twee oudgedienden zijn niet meer”, zo luidt het Vriendennieuws terecht. Twee vogels die de veranderingen in Blijdorp voor bijna een halve eeuw hebben meegemaakt konden niet meer. De vrouwelijke witnekkraanvogel is een vreedzame, natuurlijke dood gestorven op 42-jarige leeftijd. Een van de flamingo’s, een vrouwtje van 46, is geëuthanaseerd. Het lukte haar niet meer om op te staan.

Haat-Liefde relatie

Foto: Rob van Eijk (BB-Facebook). ”We zijn weer even samen!”

De Komodovaranen zijn weer samen in het Aziëhuis. Er zijn al foto’s van een dekking verschenen. Afgelopen jaar is besloten dat het beter is dat de mannelijke Komodovaraan in het oude in verblijf in de Rivièrahal verblijft, terwijl het vrouwtje in de Maleise Bosrand woont. Dat verblijf is in 2012 door de Vrienden van Blijdorp gerealiseerd, maar bleek eigenlijk slechter dan hun oude onderkomen. In het oude verblijf konden ze graven, het was aangekleed met echte planten en er was meer loopruimte voor het paartje. In het Aziëhuis joegen de twee elkaar op en wanneer het rolluik naar beneden was om de varanen te scheiden, waren de twee ruimtes alsnog kleiner dan wenselijk. Het duo heeft zich al bewezen en nageslacht is niet echt meer nodig op hun leeftijd, maar paringen zijn wel noodzakelijk voor de gezondheid van het vrouwtje. Rond de eisprong worden de twee dan ook tijdelijk samengebracht.

Als een vis in het water

De staf van het Publiekslab in het Oceanium is in hun nopjes: laatst is een aantal bijzondere visjes binnengekomen. Het gaat om de oranje-blauwgekleurde mandarijnvissen, glinsterende zandhapgrondels, de unieke symbiosegarnalen en meerdere kreeftjes. Tevens is er een groep jonge neerkijkers (eveneens een vissensoort) aangekomen, die zijn geïntroduceerd bij hun soortgenoten in de Mangrove.

Goerami-Drama

De soap rond de goerami’s is tot een einde gekomen. Eind 2017 kwam uit Artis een soortgenoot voor de temperamentvolle dame, maar het wilde maar niet boteren. Ze was al flink verminkt door schermutselingen met de andere vissen in het aquarium en toen eindigde de ontmoeting nog eens in een knallende ruzie. Een tweede introductie laatst bleek eveneens onsuccesvol. Omdat langer apart houden van de gehavende vrouw geen optie was, is besloten haar te euthanaseren. De leegte in Taman Indah is inmiddels opgevuld met een nieuwe school schuttersvissen.

Bass Rock

Het verblijf bij de entree van het Oceanium, de replica van de Schotse rots Bass Rock, is hoofdzakelijk bekend door de vogelsoorten die er nestelen: papegaaiduikers, zeekoeten, noem maar op. In het bassin zwemmen echter ook zeebaarzen en zeebrasems, maar zij kampen momenteel met parasieten. Medicatie in het voer heeft niet mogen baten, dus er liggen momenteel twee opties op tafel. Eén mogelijkheid is dat het zoutwater geleidelijk wordt vervangen door zoet water. De inwoners van het verblijf kunnen daartegen, maar de parasieten niet. Het is echter ook funest voor de filters. De andere mogelijkheid is het separeren van de vissen in een tank achter de schermen en ze daar behandelen. Na drie maanden zouden de parasieten dan verhongerd zijn. Deze optie heeft momenteel de voorkeur.

In de lappenmand

Gorilla Annet, inmiddels een hoogbejaarde mensaap, zat even niet zo lekker in haar vel. Ze at alleen nog maar zacht eten, reden voor nader onderzoek. De dierenarts moest maar liefst 10 tanden en kiezen trekken. Ook werden er wat onschuldige vetbultjes op haar rug gevonden. Dankzij een paracetemolkuurtje is ze gelukkig weer helemaal de oude nu.

Burenruzie

In de meest recente editie van het Vriendennieuws wordt vermeld dat de grote koedoe’s en netgiraffes voorlopig niet meer samen naar buiten mogen. Jarenlang leefden deze Afrikanen vreedzaam samen, maar in 2017 sloeg ineens de vlam in de pan en haalde koedoeman Nico flink uit naar giraffe Banio. Hoewel ze allebei met de schrik zijn vrijgekomen, vrezen de verzorgers nu dat Nico – als hij weer eens op oorlogspad is – precies weet hoe hij een langnek moet tackelen. Hoe nu verder? Koedoe’s zijn sociale dieren, dus hem apart zetten is geen optie. Andere dierentuinen zitten ook niet te wachten op een temperamentvolle inwoner die voor het fokprogramma genetisch gezien niet zo interessant is. Totdat er een passende oplossing is gevonden, zullen ze om de beurt naar buiten moeten.

Foto: Josien de Vries (BB-Facebook)

Kort Nieuws #98

  • Foto: Rob Doolaard (BB-Facebook)

    Hoera! In de vroege ochtenduurtjes van 10 augustus is een klein langnekje geboren in het Savannehuis ‘de Ui’. Het ventje, Kayin geheten (een Afrikaanse naam met de betekenis ‘lang verwacht kind’), heeft al gedronken bij zijn moeder Kimberley en stapt, nog enigszins wankel, al door zijn verblijf. De vader is Banio. De giraffekudde van Blijdorp behoort tot de grootste in Europa en telt met de komst van het jongste telg 11 leden. De vrouwtjes van de kudde, met uitzondering van Kimberley, krijgen voorlopig anticonceptie om te voorkomen dat er teveel Rotterdams bloed in de genenpoel komt. Vorig jaar beviel Kimberley voor het eerst, maar toen gaf ze niet genoeg melk en stierf het kalf. Nu gaat het dus gelukkig een stuk beter! Voorlopig blijft het tweetal nog op stal staan. Daar zijn ze overigens wel zichtbaar voor het publiek en kunnen ze, gescheiden door een hek, communiceren met hun soortgenoten.

  • Een ingrijpende verandering: het paartje Stellers zeearenden is terug verhuisd van de Moerasvolière naar de volière in de Arctica-biotoop. In 2014 werd manlief verhuisd naar het Aziatisch Moeras, omdat het vrouwtje hem alle hoeken van de volière liet zien. Later werden ze daar herenigd en hebben ze daar ruim drie jaar doorgebracht. Het ging steeds beter tussen de twee: het leek er laatst zelfs heel even op dat ze een gezinnetje gingen stichten… Nu mogen ze dus eindelijk terug naar de vele malen ruimere volière bij de ijsberen. Dit houdt ook in dat het verblijf langs het Moeras eindelijk weer toegankelijk is voor het publiek: het was ontworpen als doorloopvolière, maar als er roofvogels met een spanwijdte van bijna drie meter leven, is dat natuurlijk een slecht idee. De nieuwe inwoners zijn enkele kwaks, een Aziatische reigersoort. Vermoedelijk zijn het de jongen die dit jaar in de Grote Vliegkooi uit het ei kropen.
  • Inmiddels is de dierenarts bij het kroost van servals Titus en Jina geweest: de kitten is een mannetje, Mosi genaamd. De naam betekent ‘eerstgeborene’, want het is het eerste jong van dit koppeltje. Net zoals de kleine manoel Loesje en het kuifhertje Michel trekt het speelse kleintje veel bekijks. Inmiddels komt hij dagelijks tevoorschijn en oefent al om te jagen: zijn speelse sprongen zullen geleidelijk veranderen in een dodelijke jachttechniek. In de wildernis besluipen deze kleine katachtigen een prooi en verrassen ze dan van bovenaf met hun grote sprongen.
  • Het verblijf van de noordelijke slanke lori’s in het Aziëhuis is opgeleverd! Het is gesitueerd bij de uitgang van het in 2012 vernieuwde complex, waar tot voor kort Balabac kantjils samenleefden met buulbuuls. De twee ruiten van het verblijf zijn afgeplakt, met uitzondering van in totaal zes ‘kijk-gaten’. Slanke lori’s zijn nachtactieve primaten en het verblijf is dan ook erg duister. Het is niet duidelijk hoeveel lori’s momenteel het verblijf bewonen, al weten we dat eerder dit jaar een vrouwtje is overgekomen uit Frankfurt. Hoewel we niet met zekerheid kunnen zeggen waar de kantjils nu verblijven, is het aannemelijk dat ze in het cilinderverblijf in Taman Indah ondergebracht worden.
  • Zwarte kuifmakaak Puzzle is overleden. Hij was bekend bij vele trouwe bezoekers, doordat hij tegen ieders verwachting in in 2014 vader werd! Eigenlijk namen de verzorgers aan dat hij onvruchtbaar was omdat hij al jaren zonder succes bij de vrouwtjes zat. Inmiddels staan er nog heel wat andere geboortes op zijn naam, zo kwam er eind 2016 nog een klein makaakje ter wereld in het Aziatisch Moeras.
  • Love is in the air bij de grote katachtigen: de Sumatraanse tijgers mochten bij elkaar en ook bij de Amoerpanters worden weer pogingen gewaagd om te fokken. Tijgervrouw Alia bracht in 2010 nog de tweeling Gio en Vanni groot, maar heeft nog geen jongen van haar nieuwe partner Emas gehad. Vorig jaar had men goede hoop dat we toen kleine Amoerpantertjes mochten gaan verwelkomen, maar tot ieders verdriet kwamen de welpjes dood ter wereld. Vooralsnog zijn er geen paringen gemeld en jagen Vatne en Cema elkaar door het verblijf, dat terwijl juist deze diersoort op het randje van de afgrond balanceert. Door stroperij is de populatie in het Amoergebied geslonken tot een miezerige 65 individuen en het aantal (redelijk) raszuivere exemplaren in Europese dierentuinen ligt rond de 30.
  • Nieuw in Amazonica: Peruaanse wandelende takken (Peruphasma schultei). Ze zijn te vinden in een terrarium in het ‘dorpje’ El Bosque Nuevo, waar in het verleden een Ecuadoraanse roodvoetspin te zien was. Hoewel zij tot aan haar dood in haar eentje gehuisvest werd, wist zij op wonderbaarlijke wijze kleine vogelspinnetjes voort te brengen. Haar nageslacht is nog altijd te bewonderen, maar haar terrarium – dat kort na haar dood ingenomen werd door een aantal rupsen – is nu dus het heenkomen geworden van wandelende takken die eenmaal volgroeid een lengte van circa 5 centimeter kunnen bereiken. Het is een speciale soort, die hun Engelse titel ‘Black Beauty‘ dankt aan hun pikzwarte lichaam. Hun gele ogen en rode mond staan daar in schril contrast mee, net zoals de vuurrode vleugeltjes. Ze kunnen echter niet vliegen en de vleugels worden dan ook als rudimentair beschouwd. Niet weg van kleine kruipertjes? Geen zorgen, ze zitten veilig achter glas.
  • Totdat de schade aan de Oude Ingang, die ontstaan is door een auto-ongeval begin juni, hersteld is, wordt het getroffen deel verborgen door een bord met kiekjes uit vervlogen tijden. De schade aan het rijksmonument leek eerst een flinke domper op de feestvreugde van het 160-jarige jubileum van Diergaarde Blijdorp, maar krijgt nu dus alsnog een mooi historisch tintje.

Foto: Johanna Kok (BB-Facebook). Mosi gaat graag op ontdekkingstocht, maar moeders is daar geen fan van!

Commotie om ruzie op Savanne

Binnen de kortste keren had zelfs de landelijke media het erover: op de Afrikaanse Savanne vond gisteren enkele minuten lang een schokkende worsteling plaats tussen koedoeman Nico en giraffenhengst Banio, voor de ogen van ontdane bezoekers. Beide zijn ongedeerd weggekomen.

Hoewel de ruzie voor flink wat heisa heeft gezorgd, gaat het goed met beide partijen. De giraffenman is grondig onder de loep genomen door de dierenarts, maar heeft slechts enkele oppervlakkige wonden. ”Onze koedoe heeft doppen op zijn horens om echte prikincidenten waarbij diepe wonden ontstaan te voorkomen. Dat deze doppen werken is hiermee bewezen”, aldus de dierenarts. Ook Nico heeft niks, al wordt hij voor de zekerheid even gescheiden gehouden om meer onrust te voorkomen. Banio mocht vandaag gewoon weer naar buiten. Giraffen zijn stevige dieren die hard van zich af kunnen schoppen, maar Banio is nou eenmaal een beetje een pacifist, zo laat een verzorger weten.

Het hele incident werd vastgelegd door meerdere bezoekers. Op de beelden is te zien hoe de mannelijke grote koedoe op de al vluchtende Banio afstormde en hem, door hem met zijn horens te beuken, tegen de grond aan werkte. Na een korte worsteling om op te staan weet de netgiraffe, ondanks felle weerstand van Nico, weer overeind te komen maar na enkele stappen gezet te hebben wordt hij alweer onderuit gehaald. Bij zijn tweede poging om weg te komen weet Banio nog enkele rake klappen uit te delen aan zijn belager maar gaat desondanks nogmaals tegen de vlakte, ditmaal bij de rij met keien die door de Grote Vlakte loopt. Uiteindelijk weet Banio te ontsnappen naar de dames, die vanaf De Ui het schouwspel in de gaten hielden. De verzorgers, die inmiddels telefonisch op de hoogte waren gesteld door de aanwezigen, wisten vanaf een veilige afstand Nico te roepen en hem naar de Koedoestal te leiden.

Normaal gesproken leven de netgiraffen en grote koedoe’s, verblijfsgenoten sinds 2009, vreedzaam samen – op een enkel incident na. De verzorgers denken dat Nico’s abnormale, agressieve gedrag te wijten is aan de bronst van vrouwtje Umasa, die op 25 mei nog moeder is geworden van dochtertje Nora.

Hieronder is een video van het incident te bekijken. Let op, de beelden kunnen als schokkend worden ervaren. Voor een ander perspectief en een reactie van de woordvoersters van Blijdorp, Constance Alderlieste, klik HIER.

 

Kort Nieuws

  • De kleine hyena heeft een naam! De kleine meid gaat voortaan als Buyah door het leven. Buyah werd eind vorig jaar geboren op de Savanne, samen met een tweelingbroer of -zus. Deze heeft het helaas niet gered. Buyah behoort tot Kira’s vierde worp, geen van haar eerdere jongen (Brutus, Ayo en Hondo) is tegenwoordig nog in de Diergaarde aanwezig.
  • Na bijna een half jaar zijn de Gierenrots, Grote Vliegkooi en Ibis-Volière weer geopend voor het publiek! In verband met de vogelgriepuitbraak moesten deze drie doorloopvolières uit voorzorg tijdelijk de deuren sluiten. Voor pluimveebedrijven is de landelijke ophokplicht nog altijd van kracht, al heeft de Nederlandse overheid aangegeven opnieuw te zullen kijken naar de kwestie.
  • Aansluitend op het vorige onderwerp, kunnen we de broed van meerdere vogels in Blijdorp melden. In de Grote Vliegkooi hebben twee kleine zilverreiger-koppeltjes voor meerdere felblauwe eieren gezorgd, eveneens zitten een kwak en een Indische nimmerzat op het nest. Verderop in de dierentuin is bij de Gierenrots een van de kapgierkoppeltjes weer gaan broeden en in de Tropenvleugel kan een oplettend oog tevens een reuzentoekan in haar nestkast zien. In Blijdorp wonen momenteel 14 van de in totaal 67 reuzentoekans in Europa, waarvan vier koppeltjes in het ’tweede’ segment van de Victoria Serre gehuisvest zijn.
  • Netgiraffen Sofie en Fleur krijgen in mei een nieuw onderkomen in het Oostenrijkse Wenen! Daar wordt op 10 mei het nieuwe ‘Giraffenpark’ geopend, waar ze voorlopig met z’n tweeën zullen blijven. Het mannetje dat in Tierpark Schönbrunn aanwezig is, is namelijk al op hoge leeftijd en men wil hem niet verhuizen naar een ander verblijf. Hij mag daarom zijn oude dag, samen met de twee vrouwtjes aan wie hij gewend is, slijten in zijn oude verblijf. Blijdorp heeft een tijd lang de grootste giraffenkudde van Europa gehad, maar dit jaar zijn de Rotterdamse dames aan de anticonceptie gegaan in verband met een geboorteoverschot. Nu zijn er nog negen vrouwtjes en een man aanwezig op de Afrikaanse Savanne. De halfzusjes Sofie en Fleur zijn allebei in 2015 geboren en hebben respectievelijk Doris en Anne als moeder.
  • Blijft Diergaarde Blijdorp voortaan langer open? Om een verkeersinfarct rondom de gesloten Maastunnel te vermijden spoort de gemeente attracties aan om na het spitsuur te sluiten en zo het verkeer beter te sprijden. Blijdorp doelt momenteel om in plaats van 18.00 uur, de huidige openingstijd (zomer), om 19.00 uur te sluiten.
  • Blijdorps huisfotograaf Rob Doolaard brengt binnenkort zijn eigen boek op de markt. Zijn jubileumwerk wordt naar aanleiding van 25 jaar lange fotografiepassie gepubliceerd en is vanaf 21 april verkrijgbaar in de Zee van Zoovenirs. Het 144 pagina tellende boek bevat Robs meest memorabele momenten in de Diergaarde, samen met tips en trucs voor natuurfotografen en uiteraard een uitgebreide selectie van zijn mooiste werken.
  • Er is een hyacinthara ingetrokken bij de andere arasoorten in de Zuid-Amerika Volière. Vermoedelijk gaat het om het jong dat vorig jaar in de Tropenvleugel uit het nest kroop. In de grote buitenvolière wonen naast geelvleugelara’s, blauwgele ara’s en soldatenara’s ook seriema’s en kuiforopendola’s. Hyacinthara’s zijn van alle papegaaien de grootste maar ook de meest agressieve soort. Daarom verblijven zij apart van de andere arasoorten, in de zijvleugel van de Rivièrahal.
  • Het visbestand van de Atlantische Oceaan in het Oceanium is flink uitgebreid met de komst van 1700 valse haringen (Harengula clupeola). In 2011 werd deze soort al eens geïntroduceerd in Blijdorp, maar de grote medebewoners van de Atlantische Oceaan (beter bekend als Haaientunnel) hebben deze school grotendeels opgesnoept. Deze school is net zoals de vorige geïmporteerd uit het Amerikaanse Florida. De vergrote groep in het Oceanium zal bestudeerd worden door studenten van de Technische Universiteit Delft.
  • Ontsnapt! Op 15 april is tijdens een van de Vrije Vlucht Voorstellingen een heilige ibis ‘m gesmeerd. Vandaag werd hij aan de andere kant van de stad, in Hoogvliet teruggevonden en gevangen door de dierenbescherming. Het uitstapje heeft voor flink wat stress gezorgd bij de vogel, die flink vermagerd en verkleurd is teruggebracht naar Diergaarde Blijdorp. Het gebeurt wel vaker dat vogels ervandoor gaan, zo vloog afgelopen najaar een bergcaracara richting een golfclub en in februari van hetzelfde jaar eindigde een avontuur van vier ara’s in een schranspartij aan de andere kant van het Vroesenpark…

Foto: Josien de Vries (BB-Facebook). Buyah’s bruine vacht wordt vervangen door een gevlekte!

Foto: Angelique Wubben (BB-Facebook). Deze en andere vogels zijn nu weer van dichtbij te bewonderen…

2016: al met al succesvol

Er ligt zeker een turbulent jaar achter ons: grootse politieke gebeurtenissen en het verlies van vele geliefde mensen. Ook binnen de grenzen van Diergaarde Blijdorp stapte directeur Marc Damen op en verloren we onder andere Tipsy, de oudste giraffe van Europa en de withandgibbons Nico en Saar, waarschijnlijk de oudste dieren in de Rotterdamse dierentuin. Desondanks was 2016 zo slecht nog niet…

Om met de harde cijfers te beginnen: 1,5 miljoen mensen brachten dit jaar een bezoek aan de Diergaarde. Hiermee staat de tuin op de lijst van meest bezochte attractieparken nog altijd hoger dan Dierenpark Amersfoort (80.000+ bezoekers) en het nieuwe themapark Wildlands te Emmen (1,2 miljoen bezoekers).

Daarnaast zijn er onder andere een Maleise tapir, hyacinthara, François-langoer en enkele McCords doosschildpadden en Franse knorvissen ter wereld gekomen: stuk voor stuk unieke geboortes. Daarnaast werd er flink gewerkt aan het monumentale Roofdieren-Gebouw, werd de restauratie van de Koedoestal afgerond en werd het eerste gedeelte van ‘Oceanium 2.0’ opgeleverd in de vorm van het Great Barrier Reef. Met zoveel om op terug te kijken, zie je soms door de bomen het bos niet meer: wat waren nou de absolute hoogtepunten van het jaar? Dat zochten wij uit! Via de Blijdorper Bende Awards ondervroegen we meer dan 200 mensen. Voor de uitslag van ons onderzoek, klik je HIER! Voor een terugblik op het 2016 van Blijdorper Bende klik je HIER!