Bedrijvigheid op de Prairie. Diergaarde Blijdorp is bezig met het aanleggen van een nieuw bezoekerspad dat aangrijpt op het bestaande panoramapunt bij de bizons en het Amazonicaplein. Via een nieuwe brug kan je je als bezoeker zelfs bóven de wilde runderen begeven zo meteen! Aan de weerszijden van dit traject bevinden zich respectievelijk het grote perk en de separatiekraal. Op een steenworp afstand wordt de laatste hand gelegd aan een nieuwe overkapping. De route is weergegeven op de (onofficiële) afbeelding hierboven, met de brug in het oranje. Eerder dit jaar kondigden de Vrienden van Blijdorp aan een nieuwe aravolière te gaan bekostigen nabij vlinderkoepel Amazonica begin 2022. Mogelijk dat dit pad gerealiseerd wordt met dat project in gedachten.
Het ene hoefdierenproject is nog niet afgerond, of Blijdorp oriënteert zich alweer op de volgende: het college van B&W heeft een vergunningsverzoek ontvangen betreffende de bosrendierenstal, die uit 1940 stamt. Dit gebouw, van de hand van Sybold van Ravesteyn, behoort tot de laatste rijksmonumenten in de Diergaarde die gerestaureerd moet worden. Overigens gebeuren dit soort aanvragen nog lang voor de aanvang van daadwerkelijke werkzaamheden. Er is nog geen definitieve bestemming voor dit hoekje van de Diergaarde uitgestippeld, al wordt het mogelijk meegenomen bij de uitbreiding van het gorillaverblijf in de (verre) toekomst.
Bezoekers hebben twee nieuwe diersoorten gespot in de mangrovebak in het Oceanium: een stermurene (Echidna nebulosa) en twee aalgrondels (Pholidichthys leucotaenia). Beide vissen leven in de Indo-Pacifische zeeën en hebben een slank lichaam. Murenes zijn echte rif-specialisten, die zich verbergen tussen de rotsen en het koraal. Daar wachten ze in hinderlagen op nietsvermoedende passanten. De aalgrondel is een nijverige vis, die zijn eigen tunnels graaft in het zand. Het langste hol dat ooit gevonden is, was wel zes meter diep! Best indrukwekkend, gezien deze dieren maximaal een halve meter lang van kop tot staart worden. Het mag overigens wel worden opgemerkt dat deze twee soorten thematisch gezien dus niet zo goed bij het (Caraïbische) mangrovebassin passen. Maar ja, dat geldt ook voor een aantal van hun verblijfsgenoten, zoals de zebramurenes en de Cortez doktersvissen…
Weggeweest
Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)
De kritiek bedreigde Vietnamfazanten zijn teruggekeerd naar de Maleise Bosrand. Toen de Sumatraanse gaailijsters eerder dit jaar hun intrede deden in de volière naast de Visaya-wrattenzwijnen, werden de andere inwoners voor de zekerheid achter de schermen geplaatst. De gaailijsters hadden hun draai al snel gevonden en hebben dit jaar meerdere kuikens ter wereld gebracht. Vandaar dat de Diergaarde de twee soorten nu bij elkaar durft te zetten. Wel ontbreken de roodsnavelkitta en de Aziatische blauwe ekster nog altijd. Elders in het park is juist een soort minder te zien: de spinschildpadden zijn weggehaald uit het Natuurbehoudscentrum. Hun verblijf, dat de ingang van het Kelpwoud flankeert, wordt nu bewoond door enkele Egyptische landschildpadden.
Werkbezoek
Foto: Nederlandse Vereniging van Dierentuinen (LinkedIn)
De werkgroep Dierenwelzijn van D66 was afgelopen week te gast in Diergaarde Blijdorp. Samen met Rotterdamse fokcoördinatoren, educatiemedewerkers en onderzoekers hebben Danny de Man van de EAZA en Wineke Schoo van de NVD het met de partijdelegatie gehad over dierenwelzijn en natuurbehoud. De NVD liet weten dat het een positief gesprek was. D66 heeft zich in het verleden doorgaans opgesteld als voorstander van moderne, conservatiegerichte dierenparken.
Wel en wee
Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)
Er is een nieuwe vrouwelijke hamerkop uitgezet in de Gierenrots-volière, zo melden bezoekers. Hopelijk kunnen we volgend jaar weer eieren verwelkomen bij deze markante vogels! Een stukje verderop, bij de servals, wordt juist een verhuizing voorbereid. Het mannetje dat in 2020 geboren werd, is achter de schermen geplaatst in afwachting van zijn transport. De bestemming zou Singapore zijn, zo melden de verzorgers. Nu zoonlief achter de schermen zit, is mannetje Titus weer te bezichtigen. Vrouwtje Jina leeft nog altijd samen met haar dochter. Verdriet is er bij de Chileense poedoes, daar is het jonkie overleden. Zijn vader heeft ook even geworsteld met zijn gezondheid, maar hij is inmiddels aan de beterende hand. Hij knapt achter de schermen op. Wat er precies gebeurd is, wordt nog steeds onderzocht.
Ze zijn terug van weggeweest: de Coloradopadden (Incilius alvarius). Toen de Zee van Cortez op de schop ging, verhuisden ze naar een verblijf achter de schermen, maar nu het Natuurbehoudscentrum is opgeleverd, kunnen ze hun oude onderkomen weer betrekken. Het voldeed immers nog prima en zo werd er gelijk wat geld bespaard. Ook de verblijven waar nu Aziatische zangvogels en wat zoutwatervissen leven en de toekomstige onderkomens van de gilamonsters en zeilhagedissen zijn ‘gerecycled’ voor het Natuurbehoudscentrum, al geldt meestal dat ze qua inrichting niet terug te herkennen zijn. De Coloradopad is een bijzonder dier, ook al ziet het er in vele opzichten uit als een doorsnee amfibie. Het IUCN beschouwt de Coloradopad als Least Concern, maar veel regionale overheden in de Noord-Amerikaanse Sonora-woestijn bestempelen hen als lokaal bedreigd. Hun witte gifklieren beschermen de padden immers wel tegen roofdieren (en zijn krachtig genoeg om een flinke hond om te leggen), maar tegen habitatvernietiging en pesticiden zijn ze niet opgewassen…
Schildpaddenschool
Foto: Zootierliste (zootierliste.de). Een volwassen McCordsslangenhalsschildpad
Nog meer nieuwe inwoners van het Natuurbehoudscentrum. In het zogenaamde ‘glazen huis’, de centrale ruimte van de zaal die alleen geopend is wanneer er toezicht wordt gehouden, heeft nog een aantal jonge schildpadden hun verblijven in gebruik genomen. In één terrarium zijn nu twee jonge spinschildpadden (Pyxis arachnoides), iets meer dan een jaar oud, te bewonderen en in een ander verblijf woont een kleine McCordsslangenhalsschildpad (Chelodina mccordi). Het zijn wellicht bekende namen: tot vrij recentelijk waren enkele volwassen McCordsslangenhalsschildpadden te vinden in het Aziëhuis en iets langer geleden hadden de spinschildpadden een verblijf in de Rivièrahal. Het zijn ook allebei soorten waar Blijdorp zich om prijst: beide soorten zijn opgenomen in de top 25 meest bedreigde schildpaddensoorten ter wereld. Van de McCordsslangenshalsschildpad wordt zelfs gedacht dat hij in het wild (functioneel) uitgestorven is. De Diergaarde behoort tot een handjevol organisaties dat met enige regelmaat fokt met deze soorten.
Soortgenoot
Foto: Johanna Kok (BB-Facebook)
Het is een markante verschijning: de Scheepmakers kroonduif, een van de eerste dieren die je op de reis door de Maleise Bosrand tegenkomt. Sinds kort hebben ze gezelschap van een roodsnavelkitta, een kraaiensoort met een groot verspreidingsgebied in Zuidoost-Azië. Blijdorp had al een roodsnavelkitta, deze verblijft in Taman Indah. Mogelijk wil de Diergaarde uiteindelijk proberen een koppeltje samen te stellen met deze dieren. De roodsnavelkitta is een mooi dier: hun blauwgrijze romp met witte onderzijde en lange, sierlijke staart en hun zwarte kop met witte kruin staan in schril contrast met hun felrode snavel. Vergelijkbaar met onze eigen kraai zijn ze niet kieskeurig en eten ze wat voorhanden is en zijn ze te vinden in veel verschillende leefomgevingen.
Scheiding
Recentelijk is een hek opgetrokken in het bongoverblijf. Met de nieuwe rastering is het verblijf in tweeën gesplitst: een kant met zicht op de Mhorr-gazelles en een tegenover de zebra’s. Het is niet bekend wat het doel van het hek is: vooralsnog mogen de twee bongo’s aan dezelfde kant staan.
Macho-Makaak
Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)
Kuifmakaak Puzzle was een bijzondere: jaren lang werd gedacht dat hij onvruchtbaar was, want de fok met hem wilde maar niet lukken. In 2014 vielen er dan ook heel wat monden open toen bleek dat hij toch wel in staat was om zich voort te planten. Kennelijk had hij de smaak te pakken, want er werden in de jaren daarna nog heel wat kuifmakaakjes geboren. Na zijn overlijden in 2017 is de fok in Blijdorp echter stilgevallen. Daar moet een nieuwkomer, Kersen geheten, verandering in komen brengen. Zijn kennismaking met de groep verliep probleemloos. Wel vond hij de tunnel tussen het binnenverblijf en het buiteneiland een beetje eng, maar ook dat obstakel is inmiddels overkomen. De zwarte kuifmakaak is een kritiek bedreigde diersoort afkomstig van het Indonesische eiland Sulawesi, al loopt het Europese fokprogramma gelukkig op rolletjes.
Rectificatie
Foto: Dinie Smit (BB-Facebook)
In een eerder nieuwsbericht lieten we weten dat, nu leeuwin Bente uit het fokprogramma gehaald wordt, de zogenaamde Shantee-lijn tot een einde kwam in Rotterdam. Na publicatie kregen we echter een e-mail van een kenner die ons enige inzichten gaf in het Europese stamboek van de Aziatische leeuw. Wat blijkt? Voordat Shantee in 2005 naar de Diergaarde kwam, was ze elders al bevallen van een dochter genaamd Kolya. Shantee was al zwanger van Bente toen ze naar Blijdorp kwam, oftewel: deze Koyla is een zus van Bente. Koyla beviel later in Planckendael van een nestje van vijf. Een van die kleintjes kreeg uiteindelijk de naam ‘Lalana’. Lang verhaal kort: Lalana is een kleindochter van Shantee en de drie welpjes zijn dus achterkleinkinderen van Shantee. Zo leeft de oorspronkelijke Aziatische leeuw van Blijdorp dus alsnog voort…
In Memoriam
Foto: Danny Noorman (BB-Facebook)
Verzorgers bevestigen inmiddels dat het laatste Zuid-Afrikaanse stekelvarken eind vorig jaar ingeslapen is. Op zijn oude dag kwamen steeds meer kwaaltjes aan het daglicht, maar toen hij zelfs niet meer in staat was om te eten (zijn kaken hadden een lange achtergrondgeschiedenis van behandelingen) is besloten om hem uit zijn lijden te verlossen. Of Blijdorp plannen heeft om nieuwe stekelvarkens te gaan houden in de Krokodillenrivier, is niet bekend.
Blijdorper Baby’s
Foto: Greet van Norde (BB-Facebook)
Het is de voorbode van de geboortegolf die ons dit voorjaar te wachten staat: nadat begin januari al een witkruinmangabey geboren werd, inmiddels Quinn gedoopt, zagen in de Maleise Bosrand in de vroege uurtjes van afgelopen vrijdag en vandaag twee jonge bantengs het levenslicht. Het zijn de laatste jongen van banteng Bas, die zelf eind vorig jaar overleed.
Leven in de brouwerij! In Taman Indah vliegt sinds een paar maanden een roodsnavelkitta (Urocissa erythroryncha) rond. Het beestje komt voor in Azië en heeft op z’n rug een grijs verenkleed, met her en der wat wit. De buik steekt met zijn lichte kleur sterk af tegen de zwarte hals en hoofd. Het is een omnivoor wiens maaltje zowel bestaat uit fruit en zaden als uit insecten en ander klein grut. Het dier, dat voorlopig nog geen soortgenoot heeft, deelt het voormalige gibbonverblijf met een paartje neushoornvogels en een stel bankivahoenders. Daarnaast heeft een stukje verderop de mannelijke reuzengoerami, in 2017 overgekomen uit Artis, gezelschap gekregen van een kleinere soortgenoot. Deze bizar ogende vis kan wel 60 centimeter groot worden en leeft in Blijdorp samen met schuttervissen, haaivinbarbelen en clownmodderkruipers.
Hollandse Murene?
Foto: Petra Gelens (Diergaarde Blijdorp fans-FB)
Een interessante nieuwe verschijning in het Oceanium. In de Noordzeebak zijn nu twee kongeralen (Conger conger) te vinden. Het is de grootste en zwaarste soort aal ter wereld en ze worden zelfs wel eens voor onze eigen kust waargenomen, al zijn ze talkrijker in de Middellandse Zee en omringende wateren. Diergaarde Blijdorp heeft nog geen verdere informatie gegeven over de nieuwelingen maar bevestigt wel hun aanwezigheid. Ze zijn te zien in het aquarium direct links van het steuren-aquarium. Om het aquarium beter geschikt te maken voor hun levenswijze, zijn er twee buizen geplaatst waar de kongeralen zich een groot deel van de dag in ophouden.
Om te bouwen…
Foto: Jop Kempkes (BB-Facebook/Beheer). Huidige staat van het manenwolvenverblijf
… Moet eerst gesloopt worden! In de komende maanden gaat hard gewerkt worden aan een nieuw verblijf voor de ringstaartmaki’s. Zij verhuizen van hun eiland in de Grote Vijver naar een doorloopverblijf aangrenzend aan het Oceanium, waar ze de entree van het nieuwe Madagaskar-deel zullen gaan vormen: een van de drie eilandbiotopen die gecreëerd zullen worden in fase drie van de verbouwing van het Oceanium, ook wel ‘Eiland-Hoppen’ genoemd. Het manenwolvenperk, waar het verblijf gerealiseerd zal worden, is inmiddels geheel ontmanteld. De inwoonster bivakkeert tijdelijk in de Wolvenvallei, voor haar zal elders een mooi plekje gezocht worden. Het verblijf wordt mogelijk gemaakt door het gulle legaat van Eric Hille, een lid van de Vrienden van Blijdorp met een groot hart voor primaten.
Gehoornde Grazers
Geboortenieuws! De verzorgers van vakgroep Azië zijn verblijd met de geboorte van een kuifhertje aan de rand van de Chinese Tuin. Het meisje, Samane gedoopt, is nog erg schuw en wist zelfs de verzorgers even te slim af te zijn door zich te verstoppen in een rotsspleet. Nog recenter ging de ooievaar op bezoek op de Afrikaanse Savanne, waar koedoedame Umasa beviel van een dochtertje, Bobo genoemd. Voorlopig blijft het groepje, dat nu bestaat uit de vrouwtjes Umasa, Alette, Nora en de kersverse spruit, nog even in de Koedoestal en binnen de grenzen van de separatiekraal. Het jong is het ‘nalatenschap’ van koedoebok Nico, die tijdens de dracht overleden is. Uiteindelijk zullen ze weer te zien zijn op de Grote Vlakte met de giraffen. Voor meer informatie over deze bijzondere hoefdieren, klik HIER.
Succes!
Foto: Josien de Vries (BB-Facebook)
Reden voor vreugde in de Grote Vliegkooi! Voor het eerst zijn er namelijk wolnekooievaars uitgevlogen in Diergaarde Blijdorp. De drie komen uit hetzelfde nest, alleen waren twee eieren door de verzorgers weggehaald en in de broedmachine gelegd om vervolgens met de hand grootgebracht te worden. Eerder waren de wolnekooievaars er namelijk niet in geslaagd om zelfstandig jongen groot te leggen. Nu dit koppeltje al hun aandacht kon vestigen op het derde, overgebleven jong, is het deze keer wél gelukt. Ze zijn inmiddels allemaal in hun grote volière in het Aziatisch Moeras te zien, waar ze zich veelal ophouden op de rand van de Vleermuizengrot. Ze zijn sinds 2012 in Rotterdam.
Narigheid in de Noordzee
Het is je misschien wel opgevallen: er zwemmen weer vissen bij Bass Rock. Zij kregen eerder dit jaar last van hardnekkige parasieten en werden daarom elders daartegen behandeld. Uitsluitend de goudbrasems waren echter teruggekeerd, iets waar geen verklaring voor was. Met de online publicatie van het Vriendennieuws is nu echter duidelijk geworden waarom de zeebaarzen niet zijn teruggekomen. Toen van de 21 oorspronkelijke baarzen al 10 bezweken waren aan de parasieten, is besloten om het uitzichtloos lijden van de rest te voorkomen en de groep te euthanaseren. Het is niet de enige tegenslag in dit deel van het Oceanium. In de Noordzee-aquaria zwemt nog maar een klein groepje haringen rond en één enkele makreel. Om die reden waren er plannen gemaakt om nieuwe vissen voor de Nederlandse kust te vangen, maar het Vriendennieuws meldt nu dat Blijdorp hiervan heeft moeten afzien om nog onbekende redenen.
Publiekslab Oplappen?
Foto: Jop Kempkes (BB-Facebook/Beheer). Huidige staat van het Publiekslab.
Pech voor wie gehoopt had binnenkort een bezoekje te brengen aan de zeepaardjes, anemoonvissen, doktersvissen, koffervissen, mangrovekwallen, de koraalduivel of een van de vele andere kleine koraalvisjes. Het Publiekslab is gesloten vanwege bouwwerkzaamheden. Hoewel er nooit officieel iets gezegd is over de verbouwing, doet de omvang van de verbouwing vermoeden dat het om een ingrijpende verandering gaat. Van buitenaf is te zien dat alle aquaria geleegd zijn, de inwoners verblijven elders.
Schandalige Schapenhoofden
Nog meer commotie met betrekking tot de inwoners van het Oceanium. In 2014 kwam een groepje van vijf California sheep head-vissen naar het Oceanium, een zeldzaamheid in aquaria. Het bijzondere aan deze soort is dat de dieren als vrouwtje geboren worden, maar wanneer de haremheer sterft, verandert het grootste vrouwtje in een mannetje en neemt hij de taak van leider op zich. Helaas is gebleken dat deze soort graag knabbelt aan de vinnen van de haaien in het aquarium. Daarom zal er voor alle vijf de vissen nu een nieuw plekje worden gezocht. Het Vriendennieuws noemt het voormalige zeeotterbassin als kandidaat.
Mutaties
Foto: Johanna Kok (BB-Facebook). Hutia met jong, anno 2017.
Met de online publicatie van het Vriendennieuws worden de overige geboortes, sterftegevallen en verhuizingen van het afgelopen kwartaal weer publiekelijk gemaakt. De geboorte van een stierkophaai in maart dit jaar is een bijzondere gebeurtenis, want vijf jaar geleden sloeg de Diergaarde er voor het eerst in te fokken met deze inwoners van het Kelpwoud. Ook werden twee wasberen van Stichting AAP in januari welkom geheten. De Rotterdamse Diergaarde vangt wel vaker wasberen op die gedumpt zijn door hun oude baasjes. Tot de sterftegevallen behoren een vrouwelijke struisvogel, een flamingo, een kroeskoppelikaan, een Cubaanse hutia en een wasbeer. Drie slurfhondjes verruilden Rotterdam voor een ander park, alsmede twee Mhorr-gazelles, twee Cubaanse hutia’s en een vrouwelijke zeeleeuw.
In Memorain
Netgiraffe Marian is niet meer. Ze had te kampen met hoefproblemen en tijdens een van haar behandelingen daaraan is ze niet meer uit haar narcose gekomen. Geboren in 2002, ze was het oudste lid van de Blijdorpse giraffenkudde die nu nog uit negen giraffen bestaat. Marian is veelvuldig moeder geworden en twee van haar dochters, de in 2010 geboren Doris en Imke uit 2016, zijn nog altijd aanwezig in de Diergaarde.
Dansen in de Diergaarde
Blijdorp was het podium voor aflevering drie van de YouTube-serie ‘Conny Janssen Danst Loves Rotterdam’, waarin danseres Conny Janssen bijzondere choreografieën laat zien op verschillende plekken in de Maasstad. Wat opvalt is het gedeelte waarin dansers Liza Wallerbosch en Tu Hoang dansen op de Afrikaanse Savanne, maar ook in de Victoria Serre, Arctica, de Chinese Tuin en het Oceanium zijn scènes opgenomen. Zeker leuk om even te bekijken, klik daarvoor HIER.
Overkoepelend
Foto: Jop Kempkes (BB-Facebook/Beheer)
Het plaatsen van de bogen over het nieuwe geladaverblijf is voorspoedig verlopen, dus er kon begonnen worden met het plaatsen van de netten. Het schiet al aardig op, al moet er ook nog veel werk verzet worden. Eerst zijn er stevige, dragende lijnen geplaatst. Deze stap is inmiddels voltooid aan beide kanten. Wat het daadwerkelijke net betreft, loopt het mannenperk dat uitkijkt op de Rivièrahal voor op de kant met de terrassen waar de harems komen. Nu wordt goed zichtbaar dat er een vrij ruime bufferzone komt tussen het bezoekersmuurtje bij het voorplein en de netten. Dit wordt gedaan voor de veiligheid van mens en dier, maar is wel een belemmering voor fotografen. Voor een impressie van de huidige staat van de buitenverblijven, klik HIER.
Bedrijvigheid op de Prairie. Diergaarde Blijdorp is bezig met het aanleggen van een nieuw bezoekerspad dat aangrijpt op het bestaande panoramapunt bij de bizons en het Amazonicaplein. Via een nieuwe brug kan je je als bezoeker zelfs bóven de wilde runderen begeven zo meteen! Aan de weerszijden van dit traject bevinden zich respectievelijk het grote perk en de separatiekraal. Op een steenworp afstand wordt de laatste hand gelegd aan een nieuwe overkapping. De route is weergegeven op de (onofficiële) afbeelding hierboven, met de brug in het oranje. Eerder dit jaar kondigden de Vrienden van Blijdorp aan een nieuwe aravolière te gaan bekostigen nabij vlinderkoepel Amazonica begin 2022. Mogelijk dat dit pad gerealiseerd wordt met dat project in gedachten.
