Foto: Klaus Rudloff (zootierliste.de). Archieffoto.
Eind december heeft Diergaarde Blijdorp een Barletts dolksteekduif (Gallicolumba crinigera) uit de Duitse Zoo Landau ontvangen. Het gaat om een jong mannetje. De dolksteekduif dankt zijn naam aan de rode vlak waarmee de heren de dames versieren. Verder hebben deze dieren ook groenblauwe accenten in hun verenkleed. Deze schuchtere vogelsoort leeft voornamelijk op de bosbodems van Mindanao en de Visaya-eilanden, onderdeel van de Filipijnen. Door habitatvernietiging resteren slechts een paar duizend van deze dieren in het wild, waarmee ze een plekje in de categorie ‘kwetsbaar’ op de Rode Lijst gekregen hebben. Vanuit Groot-Brittannië wordt een Europees stamboek (ESB) bijgehouden. Of deze soort in Rotterdam een plekje voor de schermen krijgt, is nog niet bekend.
Vermenigvuldigende vogels
Foto: Luciënne de Gier (BB-Facebook). Marmertaling.
En dat is niet het enige transport dat omstreeks de feestdagen plaatsvond. Uit Berlijn is een viertal marmertalingen overgekomen, zeldzame moerasbewoners uit het Middelandse Zeegebied en het Midden-Oosten. Dat wordt op het forum Laafse Kikkers gemeld. Deze soort was al aanwezig in Blijdorp, maar het koppeltje dat sinds 2019 in de Okapi-Volière woont, heeft nu dus gezelschap gekregen van twee soortgenoten. Het tweede duo is vrijgelaten op het vernieuwde Flamingo-Strand, waar ook al Baers witoogeenden en noordelijke pijlstaarten zwemmen. Om te voorkomen dat het té druk wordt, is het groepje krakeenden overgeplaatst naar de Grote Vijver. Ook is er geboortenieuws. In het Hart van Afrika hebben de geelkeelfrankolijnen nageslacht gezorgd. De vier kuikens volgen hun ouders trouw terwijl zij tussen de okapi’s scharrelen. Op de valreep van 2021 deden ook de Rüppells gieren een poging. Op de webcam is te zien dat er minimaal één ei warm wordt gehouden door de kritiek bedreigde aaseters.
Deltawerken
Foto: huontwikkelt.nl
”Oeverplanten en drijvende eilanden gaan de waterkwaliteit en biodiversiteit verbeteren in de Grote Vijver van Diergaarde Blijdorp”, schrijven de wateringenieurs van VPdelta. De TU Delft is de drijfveer achter de proef. De dierentuin van Rotterdam probeert zich te ontplooien als ‘proeftuin’ op het gebied van duurzaamheid en klimaat. Laatst resulteerde een soortgelijk project van communicatiestudenten Tom Sieben, Just van der Wal en Lukas Heijnen al in een nieuw stukje educatie. Een interactief bord slaat een brug tussen het waterbeleid van de dierentuin en bewustzijn bij de bezoekers.
Schubbenrubriek
Foto: Diergaarde Blijdorp (blijdorp.nl)
Lief en leed bij de reptielen. Het gerucht gaat dat de aangespoelde Kemps zeeschildpad kort na zijn aankomst in Rotterdam gestorven is. Deze soort komt normaal voor in de Golf van Mexico, dus dit dier heeft al heel wat moeten verduren voordat hij begin december strandde in Zeeland. Leuker nieuws is er bij de Egyptische landschildpadden. Niet één, maar twee van deze kritiek bedreigde schildpadjes kropen in december uit het ei! Het is een primeur voor Blijdorp, dat sinds kort ook het Europese fokprogramma overziet. Ook meldt het park (met wat vertraging) dat in november twee Komodovaranen het levenslicht zagen achter de schermen. In 2009 behaalde Diergaarde Blijdorp de Nederlands primeur met ’s werelds grootste hagedis (zij het middels een onvoorziene broer-zus-escapade), gevolgd door nog een succesje in 2011, maar daarna viel het stil. Dat kwam deels door pech, deels door huisvestingsproblemen en deels doordat de fokcoördinator wilde voorkomen dat de Europese populatie explosief zou groeien. Afijn: de gelukkige ouders zijn Odin en Festus. Odin is te zien in het Aziëhuis, Festus leeft achter de schermen in de Rivièrahal. Tot slot ook nog drie jongen bij de gilamonsters, de giftige reptielen die te zien zijn in het Oceanium. Een mooi resultaat om 2021 mee af te sluiten, nadat eerder een gilamonster onverwachts overleed en in 2020 vier dieren op transport gingen.
Een bitter afscheid in Hart van Afrika: okapi Kamina, 22 jaar geleden in Rotterdam geboren, is ingeslapen. Het is een mooie leeftijd voor een girafachtige. Op haar oude dag kreeg ze last van kreupelheid en andere pijnlijke kwalen die een waardig bestaan langzamerhand onmogelijk maakten. Ze heeft zeven jongen op de wereld gezet: vier dochters en drie zoons, altijd precies om en om. Kamina heeft het grootste deel van haar leven in de Maasstad doorgebracht: ze is geboren en getogen in de Tweeling-Gebouwen, waar tegenwoordig de leeuwen huizen. Ze beviel er van Kabinda (2002), Kimdu (2005), Kibibi (2008) en Kheri (2011). Nadat ze een tijdje in Beauval logeerde, keerde ze in 2015 terug om de nieuwe Okapi-Volière te betrekken, samen met haar in Frankrijk geboren dochter M’buti (2013). Hier is ze twee keer bevallen: van Gerrit in 2017 en in 2019 van Kisala. Laatstgenoemde deelt al enige tijd een perk met M’buti’s dochter Mhina. Zij is een van de vele kleindochters van Kamina: inmiddels heeft Kamina zelfs nazaten in de Verenigde Staten, nu zoon Kheri daar voor nageslacht heeft gezorgd. Anno 2016 waren er zo’n zestig okapi’s in Europa in circa twintig parken. De okapi is een bedreigde diersoort, maar het voortdurende geweld in het oosten van Congo-Kinshasa maakt het treffen van beschermingsmaatregelen in het wild een uitdaging. Diergaarde Blijdorp staat, net als Antwerpen, internationaal bekend als ‘okapifabriek’: het is bijzonder dat er zoveel voortplantingssucces behaald wordt, want deze hoefdieren zijn uitzonderlijk gevoelig voor parasieten. Er wordt momenteel sectie verricht op het lichaam van Kamina en verschillende lichaamsdelen zullen voor educatieve doeleinden bewaard worden.
Afstand houden = minder doden
Foto: Florien de Graaf (Rondom Blijdorp)
Nu het coronavirus zich sneller dan ooit te voren verspreid in Nederland, moet ook Blijdorp zich aanpassen om veilig open te kunnen blijven. Zo is het aantal te vergeven entreebewijzen per tijdslot teruggeschroefd en voor alle overdekte delen van het park, uiteenlopend van het Oceanium tot de WC van de Toko Tjitjak, wordt vriendelijk doch dringend verzocht om een mondkapje op te doen. Behalve de eerder dit jaar verschenen Blijdorper Bende-mondkapjes kan je nu in de Zee van ZOOvenirs speciale ‘Blijdorpt’-gezichtsmaskers kopen en in de Vriendenbazaar kan je Vriendenkapjes aanschaffen. Handig voor nu, en over een paar jaar geheid een collector’s item. Verder laat Diergaarde Blijdorp het volgende weten op social media: ”het Kickstart Cultuurfonds heeft Diergaarde Blijdorp een prachtige donatie toegekend. Het doel van dit tijdelijke fonds is om het publiek in de 1,5-metersamenleving weer ‘live’ in aanraking te brengen met kunst en cultuur. Met de donatie kan de Diergaarde verbeteringen doorvoeren zoals het toegankelijk maken van bepaalde volières en het binnenverblijf van de gorilla’s. Zo kunnen onze bezoekers daar weer op een veilige manier genieten.” Ook het Roofdieren-Gebouw en Taman Indah zijn – met eenrichtingsbeleid – weer geopend voor bezoekers.
Alle kleuren van de regenboog
Foto: Jean-Luc Sleijpen (BB-Facebook)
In september vierde Rotterdam Pride: een viering van het recht om te zijn wie je bent. Ook Diergaarde Blijdorp stond erbij stil: niet alleen was er een speciaal Blijdorp College over homoseksualiteit in het dierenrijk, maar ook zijn door heel het park extra informatiebordjes geplaatst. Wist je bijvoorbeeld dat jonge mannetjesolifanten regelmatig paren met andere bachelors om zo hun balans te oefenen? Of dat Komodovaranen zichzelf kunnen bevruchten? Of dat mannelijke Indische antilopen elkaar regelmatig speels dekken? Of dat bij vrijwel alle vogelsoorten same-sex koppeltjes bestaan, die weesjes onder hun hoede nemen?
Dwerg-kwadraat
Foto: Luciënne de Gier (BB-Facebook). Frankolijn-kinders.
Deze zomer werd een groepje van vier dwergmangoesten warm onthaald in Rotterdam en klaarblijkelijk was het enthousiasme wederzijds. Het vrouwtje is recentelijk bevallen van een paar baby-mangoestjes, die zich voorlopig nog schuil houden in het hol in de termietenheuvel. Net zoals bijvoorbeeld wolven en pinchéaapjes geldt bij dwergmangoesten dat doorgaans alleen het dominante vrouwtje van de groep zich voortplant. De draagtijd bedraagt zo’n twee maanden: daarna wordt de zorg voor de kleintjes een gemeenschappelijke taak. In principe kunnen de dieren zich voortplanten na ongeveer één jaar, maar doorgaans verlaten mannetjes het ouderlijk nest pas na nog een paar jaar en vrouwtjes blijven in regel hun hele leven lang bij hun moeder. In ander nieuws: bij de bizons is begin september een kalfje ter wereld gekomen op klaarlichte dag en in de Okapi-Volière zijn enkele jonge geelkeelfrankolijnen gespot.
Foto: Maxime Stok (BB-Facebook). De jonge dwergmangoesten.
Het verdriet is groot in Diergaarde Blijdorp: giraffeman Banio is overleden op 7 juni, bijna dertien jaar nadat hij in Tsjechië geboren werd. De dierentuin meldt dat dierenartsbezoekjes al langere tijd routine waren voor hem, maar dat zijn dood toch vrij onverwacht kwam. De Universiteit Utrecht bekommert zich om de zaak en uiteindelijk zullen delen van zijn lijf gebruikt worden voor educatieve doeleinden. Van nature worden giraffen ergens tussen de 10 en 15 jaar oud, waar in gevangenschap nog eens zo’n 10 jaar bovenop kan komen. Banio was sinds 2009 aanwezig in Rotterdam en heeft in totaal zestien jongen verwekt, waarvan alleen Khaleesi en Maartje nog niet uitgevlogen zijn. De zeven dames van de Blijdorp-kudde zullen door de Britse EEP-coördinator een nieuwe fokman toegewezen krijgen.
Foto: Maxime Stok (BB-Facebook)
Het recent gepubliceerde Vriendennieuws vermeldt nog twee tragische sterftegevallen. Te beginnen bij de buren van de langnekken: hyenaman Kara, die kampte met een tumor in zijn mond, is overleden. In 2019 kwam hij naar Blijdorp. Hij was toen al een van de oudste hyena’s in Europa, maar de hoop was dat hij hier toch nog voor nageslacht kon zorgen. Omdat hij twee decennia geleden in Caïro geboren werd, was zijn bloedlijn waardevol voor de Europese populatie. Om een paring tot stand te kunnen brengen, vertrok de enige andere hyena die Blijdorp op dat moment had, mannetje Jelai, en kwam er een vrouwtje met de bijnaam ‘Bollie’ uit Frankrijk aan. Zij overleed echter onverwacht en hoewel ze spoedig vervangen werd door een ander vrouwtje uit Beekse Bergen, is het er niet meer van gekomen.
Foto: Rob van Eijk (BB-Facebook)
Tot slot is ook nog een andere bekende Afrikaan niet meer: dwergnijlpaard Floris moest ingeslapen worden. Als jongvolwassene betrok hij in 2013 de Dikhuidenvleugel tezamen met soortgenoot Eveline, maar ook op latere leeftijd bleef voortplanting uit. Een trucje dat in zulke situaties toegepast wordt door verzorgers, is dat koppeltjes tijdelijk uit elkaar gehaald worden. Dat is een natuurlijkere vorm van huisvesting voor deze solitaire bosbewoners en wanneer ze dan uiteindelijk weer samen gezet worden, wil dat nog wel eens voortplantingsgedrag stimuleren. De reünie liep echter in het honderd en Floris kon na afloop niet goed meer lopen. Een röntgenfoto wees uit dat het ging om een gecompliceerde botbreuk, iets wat niet te genezen is.
‘Nieuw’
Foto: CCBC (silentforest.eu). Archieffoto.
Recentelijk heeft de Rotterdamse Diergaarde zijn jaarverslag van 2019 uitgegeven, en wat blijkt? Vorig jaar is er een nieuwe vogelsoort gearriveerd achter de schermen: de Sumatraanse gaailijster (Garrulax bicolor). Hun natuurlijke leefgebied mag dan wel het op een na grootste eiland van Zuidoost-Azië zijn, maar tientallen jaren van habitatvernietiging en illegale vangst voor de huisdierenmarkt eisen hun tol op de soort. De Sumatraanse gaailijster was een van de doelsoorten van de EAZA Silent Forest Campaign en met dank aan Europese dierentuinen kan er dit jaar een fokcentrum voor de soort opgezet worden ter plaatse, al ligt het project vooralsnog stil door de COVID-19-pandemie. Deze bedreigde vogelsoort wordt gehouden in twintig Europese dierentuinen en vanuit Chester Zoo wordt een fokprogramma (EEP) gecoördineerd. Of er plannen zijn om de soort ook voor de schermen te plaatsen, is niet bekend.
Mutaties
Foto: Josien de Vries (BB-Facebook). Okapi Gerrit.
Het Vriendennieuws informeert ons over enkele wijzigingen in het bewonersbestand uit het eerste kwartaal van 2020 die dusver onopgemerkt waren gebleven. In het Afrikaanse themagebied zijn twee vrouwelijke klipdassen overleden, net als een vrouwelijk Visaya-wrattenzwijn en een mannelijke vissende kat in de Maleise Bosrand. Ook bij de vogels zijn er enkele sterfgevallen te betreuren: een mannelijke shamalijster en een mannelijke kroonparelhoender. Verder zijn er drie vrouwelijke kroeskoppelikanen vertrokken, is een vrouwelijke kuifhertje naar Polen verhuisd en is een vrouwelijke vissende kat op transport gegaan naar Griekenland. Ook is het duidelijk geworden dat okapi Gerrit, het eerste jong dat geboren werd in het Hart van Afrika (2017), eindelijk Rotterdam verruild heeft voor Lissabon. De Okapi-Volière wordt nu nog bewoond door mannetje Ngwani, de volwassen vrouwtjes Kamina en M’buti en hun kalfjes Kisala en Mhina. Tot slot vermeldt het Vriendennieuws ook nog de komst van twee wasberen uit Antwerpen.
Love is in the air
Foto: Cor de Gier (BB-Facebook). Jonge banteng.
Verterende aanzichten alom. Het tweede bantengkalfje van het jaar is een feit: het is een dochter van Marieke. Ook bij de Californische zeeleeuwen zijn er nu twee pups ter wereld gekomen: June heeft er een dochter bij, Junia gedoopt, en Toya is bevallen van ene Sofie. Ook bij de witkruinmangabeys is het tweemaal raak en verder zijn er jongen te spotten bij de prairiehondjes, grondeekhoorns, wevervogels, geelkeelfrankolijnen, maraboes en moeraswallaby’s. In het Oceanium hebben alle koeneusrog-dames jongen voortgebracht, vier stuks. Het telg wordt achter de schermen aangeleerd om eten van de verzorgers aan te nemen, maar zal op termijn terugkeren naar de Mangrove. En, uhm, uit beeldmateriaal is gebleken dat ook de tapirs Ketiga en Pooh hun best doen om in een toekomstige geboorterubriek genoemd te worden…
Dit Kort Nieuws-bericht is enkele dagen na de presentatie van het Masterplan 2030 gepubliceerd. Ben je op zoek naar ons verslag? Klik dan HIER.
Corona: kan een dagje uit nog?
Foto: Florien de Graaf (BB-Facebook)
Ben jij al moe van de krantenkoppen? Of je de corona-pandemie nu opgeblazen vindt of niet, ook Diergaarde Blijdorp kan er niet omheen. De Rotterdamse dierentuin laat weten dat het park voorlopig gewoon open blijft voor bezoekers. Hoewel in de stadsregio Rijnmond inmiddels 28 gevallen van het virus vastgesteld zijn, is er geen reden om aan te nemen dat Blijdorp onveilig is. In het laagseizoen zijn er, al helemaal vergeleken de rest van Rotterdam, relatief weinig mensen aanwezig op een vrij groot oppervlakte. Wel worden er enkele maatregelen getroffen in de dierentuin: onder andere het doorloopverblijf van de ringstaartmaki’s, het glazen huis van het Natuurbehoudscentrum en het Publiekslab blijven voorlopig gesloten. Vanaf zaterdag wordt dit beleid uitgebreid naar iedere binnenruimte: denk aan Taman Indah, de Krokodillenrivier, Amazonica, het Aziëhuis en het Oceanium, maar ook de Zee van ZOOvenirs en de Vriendenbazaar. Activiteiten waarbij direct contact plaatsvindt met bezoekers (zoals verzorgerspraatjes, informatiepunten en schminken) worden voorlopig geannuleerd. Blijdorp verzoekt bezoekers om geruime afstand te houden van elkaar, het geven van handjes achterwegen te laten, goed op hun hygiëne te letten en bij twijfel over je gezondheid een bezoek uit te stellen. Voor extra informatie kan je terecht op blijdorp.nl of kan je bellen naar 0900-1857 (zonder extra kosten). Edit 19.00 uur: tot nader order hebben alleen abonnementhouders toegang tot de dierentuin. Deze keuze komt voort uit angst voor een bezoekersgolf na de sluiting van o.a. Burgers’ Zoo, WILDLANDS, GaiaZOO, Avifauna, DierenPark Amersfoort, AquaZoo Leeuwarden, ZooParc Overloon en Safaripark Beekse Bergen.
Fluiten naar je kikkers
Foto: Peter Milano (BB-Facebook). Een fluitkikker in het Oceanium.
Was het je al opgevallen? Er is een soortbordje verdwenen uit het Oceanium, die van de Montserrat-fluitkikkers. Kort geleden overleed het laatste hoogbejaarde dier in het verblijf bij het Caraïbisch Café, dat door de soort gedeeld wordt met een helmbasilisk. De fluitkikker is een kritiek bedreigde amfibie uit de Antillen. Nadat menselijke consumptie, oprukkende menselijke activiteit en een enorme vulkaanuitbarsting al voor flinke schade hadden gezorgd, trof de beruchte ziekte Chytridiomycosis tussen 2000 en 2010 zowel Dominca als Montserrat, de twee laatste bastions van deze soort in het wild. De uitbraak van deze schimmel resulteerde in het sterven van duizenden kikkers: er bestaat tegenwoordig geen levensvatbare populatie meer op Montserrat, slechts een handjevol resteert op Dominica. Kortom: voorlopig moet deze soort het hebben van fokprogramma’s in gevangenschap. De soort kent een uniek voortplantingsgedrag waarbij, na het maken van een schuimnest in een holletje, de moeder de uitgekomen larven met onbevruchte eitjes gedurende een aantal maanden voedt, totdat de larven zich tot complete kikkertjes hebben ontwikkeld. De ouders bewaken de nesten fanatiek en de monitoring vond dan ook altijd plaats via camera’s. Schuimnesten zijn er vaak genoeg geweest, maar het is nooit gelukt om ook daadwerkelijk kleine kikkertjes te krijgen. De liefhebber van koudbloedigen hoeft echter niet te treuren: Blijdorp hoopt in de nabije toekomst weer nieuwe dieren in ontvangst te nemen.
Onder constructie
Foto: Greet van Norde (BB-Facebook). ”Is de renovatie van de Rivièrahal begonnen?”
Een opmerkelijk tafereel op het voorplein van de Rivièrahal: daar lijkt het erop dat Blijdorp alvast een paar kleine klusjes aanpakt in afwachting van de restauratie van de rest van het complex. De twee standbeelden die sinds 1940 gepositioneerd zijn aan de voorzijde van het pand, bovenop het dak van het huidige restaurantje ‘Victoria’s Poffers’, zijn voorzichtig verwijderd. Ze staan nu rechts van de ingang van het gebouw, vermoedelijk worden ze binnenkort in ere hersteld. Zoals de vorm van de handen van de beelden nog altijd beaamt, hielden deze beelden oorspronkelijk klokken vast. Het is niet zeker of deze terug zullen keren.
Afgelopen herfst overleed de Indiase brilcobra in het Aziëhuis. Na een korte periode van leegstand was er dit voorjaar weer een slang te bewonderen, maar in tegenstelling tot wat toen gedacht werd, verraden vernieuwde soortbordjes dat dit niet dezelfde cobrasoort is! Dus: nieuw in Diergaarde Blijdorp is de Thaise cobra (Naja kaouthia). Het hart van hun natuurlijke leefgebied is gesitueerd in Thailand en zuidelijk Indochina en wordt in het noordwesten begrensd door de Himalaya en de Ganges. Door vele generaties aan evolutie zijn ze heer en meester op de vochtige bosbodem, wat hen tegenwoordig helpt te overleven in rijstvelden. Vermoedelijk lopen ze terug in aantallen, maar vooralsnog is hun situatie niet ernstig genoeg voor een plekje op de Rode Lijst. In tegenstelling tot de Indiase brilcobra, die te herkennen is aan het brilvormige patroon op hun ‘hoed’, bestaat deze tekening bij de Thaise cobra uit een enkele cirkel. Niet voor niets worden ze in het Engels ‘monocled cobra‘ genoemd. Opmerkelijk genoeg heeft veldwerk bevonden dat er binnen de soort verschillen bestaan in hoe gevaarlijk ze zijn. Zo kunnen sommige populaties gif spugen en er bestaan significante verschillen van plek tot plek hoe dodelijk dat gif is. Hoe dan ook, binnen de grenzen van Thailand heeft de Thaise cobra de meeste doden van alle slangensoorten op zijn kerfstok. Een giftige beet kan een mens binnen een uur omleggen.
Buiten Blijdorp
Foto: Fota Wildlife Park (fotawildlife.ie)
Hoe gaat het met Indische neushoorn Zwatra? In 2012 kwam de kleine ter wereld in Rotterdam als dochter van Namaste en Fanindra en in 2015 vetrok ze naar Frankrijk, waar ze omgedoopt werd tot Maya. Sinds enkele weken woont ze in Fota Wildlife Park te Ierland, waar ze samen met het jonge mannetje Jamil het enige koppel van deze soort in dit land vormt. Ze voelt zich al helemaal thuis daar en nadat ze al op vriendelijke wijze interesse toonde in (de geur van) haar soortgenoot, heeft het tweetal inmiddels ook kennis gemaakt. Op de website van de dierentuin is een filmpje te bekijken van haar transport.
Match made in heaven?
Foto: Monique van Oort-Schenk (BB-Facebook). Geladaman Hagos.
Een bijzondere nieuwe soortencombinatie: het Roofdieren-Gebouw huisvest niet langer alleen gelada’s! Deze week maakte de mannengroep namelijk kennis met hun nieuwe onderhuurders: een groepje geelkeelfrankolijnen! Het gaat om een deel van het nageslacht van het volwassen koppel in de Okapi-Volière. Hoewel gelada’s strikte herbivoren zijn, bleef de kennismaking even spannend voor de verzorgers. Hoe zouden de macho’s reageren op deze tengere dieren? Tot grote opluchting vertoonden ze geen enkele agressie – sterker nog, vooralsnog vluchten de heren weg wanneer de frankolijnen naderen. Deze kleine fazantachtigen voelen zich inmiddels helemaal thuis hier en brengen het grootste deel van de dag scharrelend door. Hun aanwezigheid is niet alleen een vorm van verrijking voor de apen, maar het is ook een leuk gezicht voor de bezoekers. De mannengroep kende namelijk een ietwat roerige start: het oorspronkelijke drietal stond elkaar naar het leven in de binnenverblijven, maar toen ze voor het eerst het buitenverblijf mochten verkennen, bedaarde de situatie. Het bewonersregister van de mannenkant veranderde meermaals door het overlijden van een van de dieren en doordat Salto promoveerde naar de kant van de dames, nadat een ‘staatsgreep’ resulteerde in het overplaatsen van Hagos naar de terrassen. Zijn zoon Pim volgde hem later en ook een jong mannetje genaamd Jaba werd bij de groep gevoegd, waardoor de teller op vier kwam te staan. Toen werd echter de lastige keuze gemaakt om Hugo in te laten slapen: hij was in Duitsland met de hand opgevoed en hoewel hij iedere denkbare vorm van huisvesting heeft mogen uitproberen, zag hij zichzelf altijd als mens. Op latere leeftijd uitte dat zich in het opzoeken van contact met de bezoekers, agressieproblemen en seksuele frustratie. Nu heeft het ruime perk aan de zuidzijde van het pand dus niet langer uitsluitend het vrij schamele bestand van Hagos, Pim en Jaba, maar ook de immer actieve frankolijnen. Het mag overigens gezegd worden dat het nog altijd de bedoeling is dat de geladapopulatie op termijn uitgebreid zal worden en ook de combinatie met manenschapen staat nog altijd op de agenda.
Het bestand van Diergaarde Blijdorp is uitgebreid met twee nieuwe diersoorten! In het Natuurbehoudscentrum kan je nu kennismaken met de Seychellen reuzenmiljoenpoot (Sechelleptus seychellarum). Deze kruipers kunnen een lengte van zo’n 15 centimeter bereiken – al impliceert de titel ‘reuzenmiljoenpoot’ al dat dit niet zomaar een oorwurm is. Wellicht gaat dit beestje niet de harten van de massa’s veroveren, maar de Diergaarde hoopt dat ze het gewoon naar hun zin gaan hebben in hun onderkomen: jongen zijn gewenst! Tussen 2000 en 2005 is de wilde populatie namelijk gehalveerd ten gevolge van habitatvernietiging. Of dat nou was in de vorm van landbouw, invasieve bamboesoorten of verdroging. Het is dan ook een bedreigde diersoort.
Foto: ”thelittleman” (inaturalist.org). De bloedzuigerhagedis (archieffoto).
Met de andere nieuwkomer is het minder slecht gesteld: de bloedzuigerhagedis (Calotes versicolor). Nee, hij is geen parasiet, maar in de paartijd krijgen de mannetjes een dieprode kop. Ze zijn familie van de agamen en hun huid is dan ook bedekt met grove schubben, over hun rug loopt een kam. Deze mooie reptielen worden maar in vier andere Europese dierentuinen gehouden. In Blijdorp zijn ze te vinden in het Aziëhuis, waar ze het verblijf van de neushoornboomslangen hebben overgenomen. Waar zij naartoe zijn gegaan, is onbekend.
Komen en gaan…
-> Geüpdatet 02-09-2019
Foto: Arenda Marcel Lola Romi Nijs (BB-Facebook). In Rotterdam geboren en getogen, nu in Beekse Bergen te zien.
Bloeit er wellicht een nieuwe romance op in het Aziatisch Moeras? Ruim een jaar nadat de vrouwelijke witnekkraanvogel het leven liet op de respectabele leeftijd van 42, heeft het mannetje gezelschap gekregen van een nieuwe soortgenoot. Om te voorkomen dat de nieuweling het op een lopen zet, is het hek langs het vlonder verhoogd. Even verderop is het ook een komen en gaan van transportkisten: een bantengstier die vorig jaar in Rotterdam ter wereld kwam, is afgereisd naar Hilvarenbeek. De Blijdorpse verzorgers kwamen terug met de bul van het Safaripark, als beoogde troonopvolger voor de overleden banteng Bas. Bronnen melden dat hij helaas kort na zijn aankomst in de Maasstad overleden is. Later is een tweede bantengstier overgekomen, ditmaal afkomstig uit Burgers’ Zoo. Verder is de kudde Mhorr-gazelles versterkt met een vrouwtje uit de dierentuin van Wenen. Om enige genetische diversiteit te waarborgen bij deze zeer zeldzame diersoort, is het belangrijk dat er regelmatig nieuwe fokpaartjes worden samengesteld. Een minder vrolijk bericht komt uit Hart van Afrika, daar is een van de vrouwelijke penseelzwijnen bezweken aan een longaandoening. Het tweetal dat resteert, vliegt elkaar nog wel eens in de haren, dus biggetjes lijken vooralsnog uitgesloten. De mutatielijst van de zomeruitgave van het Vriendennieuws wordt afgesloten met de overlijdensberichten van twee vrouwelijke hutia’s.
Virtual Reality? Reality!
Screenshot: Diergaarde Blijdorp (blijdorp.nl)
Videospellen worden steeds realistischer, maar Blijdorp neemt dat nog een stapje verder met Blijdorp The Game, een nieuw zakelijk arrangement dat afgehuurd kan worden voor personeelsuitjes, teambuilding of familiedagen vanaf 25 deelnemers. Het scenario, het zogenaamde Miss Jane Mysterie, gaat over een vlogster die vermist raakt in de Diergaarde. De spelers nemen in groepen de rol aan van rechercheurs en aan hen is de taak om uit te zoeken wat er is gebeurd en krijgen een kijkje op bijzondere plekken zoals het laboratorium en het voedselmagazijn. Medewerkers, zoals de dierenarts, directeur en dierverzorgers vertellen hen meer over hun bijzondere werk. Ieder team heeft een tablet en trekt ten strijde tegen de andere teams. Het slimste en oplettendste team zal zegevieren. Voor meer informatie, klik HIER.
De ooievaar wordt overspannen…
Foto: Luciënne de Gier (BB-Facebook). Geelkeelfrankolijn met jongen.
De pakken beschuit en muisjes zijn niet aan te slepen in het park – nieuw leven alom. De servals zijn voor het derde jaar op rij ouders geworden. De kleine maakt het goed, maar het geslacht is dusver nog giswerk en de kleine houdt zich vaak schuil. De kuifmakaken doen een stuk minder moeite om hun jongste telg te verbergen: de gehele groep bekommert zich om het jonkie. Maria is een ervaren moeder en draagt hem of haar continu met zich mee. Toen Kersen, de vader, eerder dit jaar werd voorgesteld aan de groep, was hij direct een geliefd lid van de groep. De kennismaking vond plaats in maart en met een draagtijd van iets langer dan vijf maanden, was het duidelijk al snel raak. Op de Amerikaanse Prairie is de derde bizongeboorte van het jaar een feit: het is een meisje dat Lieke is gedoopt. In de Okapi-Volière hebben de geelkeelfrankolijnen voor het eerst voor nageslacht gezorgd. Ook is er goed nieuws voor de liefhebbers van koudbloedigen: zowel de La Palma tandkarpers (Cyprinodon longidorsalis) als de Madagaskartandkarpers (Pachypanchax omalonotus), sinds dit jaar aanwezig in Blijdorp, hebben al voor nageslacht gezorgd. Dat is maar goed ook, want met beide soorten is het bedroevend gesteld – de La Palma tandkarpers zijn zelfs uitgestorven in het wild. Daarnaast vermeldt het Vriendennieuws dat er dit jaar in totaal vijf kroeskoppelikanen uit het ei zijn gekropen. Daarmee telt de groep 56 leden! Best opmerkelijk, gezien de vogels er pas een paar jaar geleden voor het eerst in slaagden om zelf kuikens groot te brengen. En daar houdt het niet bij op: de gilamonsters hebben inmiddels voor eieren gezorgd, er zijn dekkingen waargenomen bij de olifanten en de ijsberen Olinka en Wolodja hebben kennisgemaakt. Wordt hopelijk vervolgd…
Foto: Johanna Kok (BB-Facebook). De kleine kuifmakaak.
