Kort Nieuws #185

Beschuit met mossels

Foto: Johanna Kok (BB-Facebook)

Is ‘ie niet koddig? Op de valreep van 2022 is een Euraziatische otter geboren in de Chinese Tuin van Blijdorp. De vader is Jacco (wiens ouders in 2020 ontsnapt zijn), de moeder is Karin. Het is hun eerste kindje, maar het ouderschap lijkt hen goed te vergaan. De Rotterdamse fotografen kunnen in ieder geval geen genoegen van hem of haar krijgen. En dat is niet de enige koter! Op de Afrikaanse Savanne is witkruinmangabey Casper bevallen van een gezond aapje. De vader is Oda.

Noodopvang

Foto: Diergaarde Blijdorp (blijdorp.nl)

Diergaarde Blijdorp ontfermt zich over een wild kortsnuitzeepaardje. Het opmerkelijke diertje spoelde op 30 december aan nabij Vlissingen, waarna wandelaars de dierenambulance belden. De Rotterdamse dierentuin en het Texelse Ecomare fungeren als revalidatiecentra voor zeepaardjes in nood. Achter de schermen is te allen tijden een aquarium beschikbaar hiervoor. Eind vorig jaar konden daardoor zes zeepaardjes succesvol vrijgelaten worden in de Oosterschelde, zoals ook de bedoeling is met deze pechvis. De Nederlandse kust vormt het uiterste noorden van het verspreidingsgebied van het kortsnuitzeepaardje. De laatste jaren worden ze steeds vaker waargenomen rondom Zeeland en de Wadden, wat waarschijnlijk betekent dat onze steeds warmere zomers hen hiernaartoe lokken. Maar ja, onze winters zijn toch wel erg fris en onstuimig, zoals deze zuidelijke bezoeker aan den lijve ondervonden heeft…

Spannend

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)

Gaan we in 2023 voor het eerst in meer dan tien jaar tijd lentekriebels bij de zebra’s zien? Een jonge hengst is overgekomen vanuit Le Monde Sauvage om onze dames het hof te maken. Blijdorp heeft het een tijdje zonder mannelijke zebra’s moeten stellen, want in andere Europese dierentuinen worden ieder jaar meer dan genoeg streepjes geboren. Overbevolking, dat is natuurlijk niet de bedoeling! Inmiddels is de kudde in Rotterdam echter behoorlijk geslonken. Sinds de dood van (stokoude) merrie Erika in 2020 heeft Blijdorp nog maar drie vrouwtjes. Twee daarvan, Eva en Marjolein, zijn al zó oud dat het park eigenlijk geen veulens meer verwacht van hen. Het komt dus aan op numero drie, Emma. Overigens is het best even wennen voor de hechte vriendinnen, zo’n hormonale vent, dus de introductie verloopt geleidelijk.

Shuffle

Foto: Dennis Molenaar (BB-Facebook). Manenduif.

De verzorgers in de Victoria Serre hijgen uit na een druk broedseizoen. De meeste kuikens van vorig jaar hebben inmiddels een nieuw huis gekregen, wat betekent dat het tijd is om de kas voor te bereiden op 2023! De meest ingrijpende verandering is misschien wel dat de schuiven tussen het centrale segment en de waterleliekoepel opengezet zijn. Eerder werd het centrale deel al samengevoegd met het voormalige jaarvogeldeel. Losgelaten in dit nieuwe megaverblijf zijn de manenduiven, die voorheen in de Van-Harencarspel-kooi woonden. Daar wonen nu alleen nog kroonduiven en een Papoeamaina, want dat koppeltje Balispreeuwen heeft Blijdorp verlaten.

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook). Roelroel.

Ook de vrijgezelle groenhelmtoerako heeft de Rivièrahal verruild voor een mooie toekomst elders. Daarentegen bivakkeert nu een jonge Palawan-pauwfazant in de Victoria Serre. Zijn ouders zijn te vinden in het Natuurbehoudscentrum, samen met onder meer enkele puberende roelroels, die vanwege de kou geëvacueerd zijn uit de parkietenvolière. Terug naar de Victoria Serre: nadat de knip er een jaartje opzat, mogen de groenvleugelduiven dit jaar weer mondjesmaat  broeden. Een paar duivinnen zijn teruggezet bij de heren. Oh, en er is nog een toevoeging aan de Victoria Serre, zij het geheel onvoorzien. Bezoekers melden dat een wild roodborstje zijn weg naar binnen heeft gevonden. Het is een mysterieuze prestatie.

Buiten Blijdorp

De Kölner Zoo rouwt om de oudste okapi van Europa: vrouwtje Kisanga. In maart 1995 werd zij geboren in Diergaarde Blijdorp als eerste dochter van Lisala, haar vader was Kiburi. Op haar oude dag werden de simpelste dingen, zoals eten en lopen, steeds lastiger. Op 4 januari kondigde het park aan dat de dierenarts haar daarom ingeslapen heeft. Kisanga was een zus van ‘onze’ Kamina, die in 2020 onder soortgelijke omstandigheden overleed in Blijdorp. Lisala en Kiburi hebben in totaal zes jongen op de wereld gezet, waarvan alleen de jongste, Lomela (2003), nog in leven is. Kisanga is in de loop van haar leven vier keer moeder geworden en leeft voort in haar talrijke nazaten.

Foto: Michael Bause (ksta.de). Kisanga in 2007 met haar zoontje Zukuma, tegenwoordig fokhengst in Safaripark Beekse Bergen.

Nieuwjaarslezing 2022!

”We kijken met gematigd optimisme naar de toekomst”, aldus directeur Erik Zevenbergen. Vanwege de pandemie vond de traditionele nieuwjaarslezing van de Vrienden van Blijdorp online plaats. In een filmpje leidden de directeur en verzorger Stefan Timmermans de Vrienden rond door een verlaten, maar levendige dierentuin. De financiële situatie van het park is aan de beterende hand en de Diergaarde durft weer na te denken over de toekomst. 

Bijpraten

Foto: Luciënne de Gier (BB-Facebook)

Eén van die Vriendenprojecten die bezocht werd, was de Bijenvallei. Deze werd vorig jaar al opgeleverd, al zal hij dit jaar nog voorzien worden van een extra insectenhotel voor metselbijen. De Bijenvallei is geliefd bij de botanisten, die verder terugblikken op een jaar waarin veel moeite werd gestoken in de professionalisering van het beheer van de plantencollectie. Een mooi voorbeeld hiervan zijn de Nationale Plantencollecties die Blijdorp beheert: die van de bromelia’s en primula’s. Voor die laatste groep wordt halsreikend uitgekeken naar potentiële natuurherstelprojecten. In 2022 zal hiervoor extra aandacht gevraagd worden door nieuwe bloembakken te plaatsen voor de schermen.

Een ander Vriendenproject uit ’21 was de nieuwe deur tussen de binnen- en buitenverblijven van de Aziatische olifanten. Deze is inmiddels in gebruik en is ook beter ‘weggewerkt’ dan eerst. Deze extra poort maakt het makkelijker voor de dieren om te kiezen waar ze zich willen begeven en is bijzonder fijn voor de hoogbejaarde olifant Irma, voor wie de oude, nauwe gang soms té spannend werd. Een ander klein project is de ‘bizonroute’, een nieuwe verbinding tussen het Noord-Amerikaanse panoramapunt en het Amazonicaplein. Deze wordt in 2022 gecompleteerd. Hierover berichtten wij eerder al. Vrienden-voorzitter Marcel Kreuger liet weten dat in februari nóg een project aangekondigd zal worden, waarover vooralsnog geen informatie beschikbaar is.

Vernieuwde Bergdierenrots

Afbeelding: Diergaarde Blijdorp. Klik HIER voor groot formaat.

De restauratie van de Bergdierenrots verloopt vlot. Op nieuw beeldmateriaal is te zien dat de werkzaamheden aan de rotstoren zelf zo goed als afgerond zijn, binnenkort mogen de botanisten zich over het perk ontfermen. Op het filmpje was te zien dat de ‘put’, waarin de rots staat, een beetje opgehoogd is. Het hoogteverschil tussen de kijkplek en de bodem is dus minder groot nu, waardoor de Bergdierenrots zelf ook iets minder hoog lijkt dan voorheen.

Het is de bedoeling dat de rots omgeven gaat worden door weelderig groen, zoals de Himalayaceder. Ook ín de rots zijn plantenbakken verborgen. De rode panda’s, echte boombewoners, zullen daar ongetwijfeld gretig gebruik van maken. Dat brengt ons tot het meest controversiële onderdeel van dit project: de toekomstige inwoners. ‘Twee verblijven voor rode panda’s en drie voor kuifhertjes? Serieus?’ De Diergaarde verdedigt de keuze. De ”nieuwe realiteit”, zoals curator Harald Schmidt het verwoordde, is nu eenmaal dat verantwoord en duurzaam populatiemanagement soms prioriteit moet krijgen boven de wens om meer soorten te huisvesten. Blijdorp vindt het, als fokcoördinator van deze twee soorten, belangrijk om genoeg ruimte te geven aan hen.

Vleugellam: microdeeltjes en macroproblemen

Foto: Johanna Kok (BB-Facebook). Rode ibis.

Kort benoemd werden de coronabesmettingen bij de gorilla’s en leeuwen. Gelukkig zijn de dieren opgeknapt en zijn er geen nieuwe virushaarden opgedoken sindsdien. En dat is niet het enige virus dat Blijdorp momenteel kopzorgen oplevert: het park moet zich ook houden aan influenza-regels, nu het griepvirus H5N1 steeds meer pluimveebedrijven in de Benelux aandoet. Deze cocktail van luchtweginfecties heeft ervoor gezorgd dat sommige doorloopvolières bijna permanent gesloten zijn. De directeur liet weten dat dit stof tot nadenken is: in een geglobaliseerde wereld waarin epidemieën vaker uitbreken, is het nog wel verantwoordelijk en rendabel om doorloopvolières te bouwen? Dit wordt meegenomen bij de vormgeving van de nieuwe ibis- en aravolières in Zuid-Amerika. Details laten nog op zich wachten.

En dat is niet het enige probleemgeval in dit deel van de dierentuin: sinds 2019 hebben er geen Vrije Vlucht Voorstellingen meer kunnen plaatsvinden in Diergaarde Blijdorp. De directe aanleiding daarvoor is natuurlijk corona, maar er spelen ook andere factoren mee. De volières waar de vogels buiten de trainingen en demonstraties om verblijven, zijn grof gezegd ‘over de datum’ en vragen op korte termijn om een significante investering. Ook morrelt de maatschappij: ”wij vinden onze vogeldemonstratie niet zomaar een reeks circuskunstjes, maar toch zien we dat het schuurt”, aldus Schmidt. Verder verwierven de Vrije Vlucht Voorstellingen een roemruchte reputatie door de regelmatige ‘uitstapjes‘ van de luchtacrobaten. Niet altijd keerden die dieren ook terug, denk aan de vrouwelijke bergcaracara die in 2020 voor het laatst bij Leidschenveen gezien werd.

Foto: Harry Ros (BB-Facebook). Bergcaracara.

Al met al ziet Blijdorp het niet zitten om te investeren in grootschalig onderhoud. Daarom trekt Diergaarde Blijdorp de stekker uit de vogelshow. Dit gerucht deed al een tijdje de ronde als ‘slechtst bewaarde geheim’ van Blijdorp, maar nu is het dus officieel. Met de afbraak van de tribune en volières komt zo’n 4.000 vierkante meter vrij voor toekomstige ontwikkeling. Mogelijk dat dit gelijktijdig met de bouw van de nieuwe aravolière gedaan wordt, net als de broodnodige renovatie van het dak van Amazonica (zie ons eerdere bericht).

Een deel van de vogels is al vertrokken naar andere dierentuinen. Het meest noemenswaardige afscheid is dat van de dubbelgehoornde neushoornvogel. Dit individu was ooit door een particulier met de hand grootgebracht en herkent haar soortgenoten niet. Door mee te doen met de vogelvoorstellingen kreeg ze toch nog de kans om als ambassadeur voor de natuur op te treden. Ze is verhuisd naar Avifauna. Ook een tiental zwartkopibissen, een soldatenara en een Europese oehoe hebben Rotterdam al verlaten, terwijl de helmparelhoenders in 2020 overgeplaatst werden naar de ringstaartmaki’s en gieren.

Foto: Jop Kempkes (BB-Facebook/Beheer). Dubbelgehoornde neushoornvogel.

Tot de VVV-soorten die nergens anders in Blijdorp te zien waren, behoren onder meer de roodstaartbuizerd, groenvleugelara, blauwgele ara, zuidelijke hoornraaf en vorkstaartscharrelaar. Daarnaast spelen de gieren die er zitten een belangrijke rol bij het fokprogramma, zowel met hun eigen eieren als door verstoten kuikens uit de Gierenrots-volière te adopteren. Ook werd de holding wel gebruikt als ‘doorvoerlocatie’ voor vogels die te oud waren om bij hun ouders te blijven, maar waarvoor nog geen nieuwe thuishaven gevonden was. Hoe dit na de sloop verder moet, is nog onduidelijk.

Olifanten in Mongolië

Wie vogelgriep zegt, zegt Grote Vliegkooi. In tegenstelling tot andere doorloopvolières is ‘Burung Asia’ uitsluitend vanbinnen te zien, wat betekent dat de wolnekooievaars, nimmerzatten, muskaatduiven en zilverreigers in feite semi-permanent achter de schermen zitten. Blijdorp denkt dan ook na over de toekomst van dit deel van het Aziatische Moeras, vooral nu de omliggende perken in de nabije toekomst op de schop gaan…

Foto: Luciënne de Gier (BB-Facebook). Aziatische olifanten.

Diergaarde Blijdorp wil in 2022 beginnen met de uitbreiding van het olifantenverblijf, te beginnen met de bouw van een nieuw mannetjesverblijf op de huidige locatie van de gedomesticeerde kamelen en Indische neushoorns. Zie voor meer achtergrondinfo ons eerdere nieuwsbericht. Voor het eerst sinds 2020 heeft Blijdorp nieuwe ontwerpen hiervoor naar buiten gebracht. Wees wel gewaarschuwd: ook dit zijn nog geen definitieve bouwplannen. Veel details staan nog steeds ter discussie, net als potentiële verblijfsgenoten en de interne veranderingen aan Taman Indah.

Op het buitenperk van de Indische neushoorns worden vier nieuwe bullenstallen gebouwd. De dieren kunnen van elkaar gescheiden worden op het ‘restant’ van het neushoornperk, dat ook ietsjes uitgebreid wordt doordat het vlonder geschrapt wordt. Of dit alles (goed) zichtbaar zal zijn voor bezoekers is nog maar de vraag, want er lijkt rekening gehouden te worden met een groene berm tussen dit alles en het bestaande bezoekerspad.

Foto: Johanna Kok (BB-Facebook). Indische neushoorns.

Daar staat tegenover dat het (momenteel leegstaande) oude hertenverblijf achter de Bergdierenrots weer zichtbaar wordt. Het vlonder dat door het huidige pandaverblijf loopt, gaat namelijk door naar rechts voortaan en sluit zo aan op het pad langs de Bergdierenrots. Vanaf dit pad hebben bezoekers zicht op het perk waar Indische neushoorn Namaste haar oude dag mag slijten – voor haar dochter, Karuna, heeft Blijdorp een mooi nieuw tehuis in Peru op het oog – en zo ontstaat een compleet ‘rondje’ door de Himalaya-biotoop.

Terug naar de olifantenmannen: zij kunnen de benen strekken door de komst van een nieuw ‘olifantenviaduct’ over het bezoekerspad heen, dat leidt naar de huidige kamelenweide. Het huidige kijkpunt tegenover de Maleise Bosrand schuift, samen met de waterpartij, op naar de noordoostelijke hoek van het verblijf, waar ook ruimte ingetekend is voor een klein horecapunt. Andere kijkpunten zijn er vanuit (het openluchtgedeelte van) het Aziatisch Moeras en vanaf het manoelverblijf, die beide grotendeels ongemoeid blijven.

Wel verdwijnt de Grote Vliegkooi na dertig jaar trouwe dienst, zodat er vanaf de bullenvlakte een doorsteek gemaakt kan worden naar het bestaande olifantenverblijf. Daartoe wordt nog een oliduct neergezet in de bamboevallei. Mogelijk worden bepaalde onderdelen van de Grote Vliegkooi, zoals de waterval en hangbrug, intact gelaten, om zo een soort avontuurlijk uitzichtpunt te creëren. Wellicht dat hier nog ruimte is voor een nieuw (water)verblijfje. De aangrenzende, in onbruik geraakte Vleermuizengrot staat niet op de slooplijst vermeld, maar over de bestemming van dit gebouw is nog geen verdere informatie gegeven.

Oliduct (neushoorns-kamelen)
« van 3 »

Gebruik de pijltjes om te navigeren tussen de afbeeldingen.

Het R-woord

Foto: Jop Kempkes (BB-Facebook/Beheer)

Over ingrijpende projecten gesproken: hoe zit het met de Rivièrahal? Blijdorp zit in een spagaat: de verslechterde financiële situatie van het park maakt restauratie op korte termijn nagenoeg onmogelijk, maar tegelijkertijd begint de bouwvallige staat van het gebouw problematisch te worden. Tijdelijke sluiting, hoe onwenselijk ook, is niet ondenkbaar.

Wat dit extra complex maakt, is dat de restauratie van de Rivièrahal een domino-effect heeft. Neem de François’ langoeren en Euraziatische otters uit de Chinese Tuin, wiens verblijven grenzen aan de gevel van de Victoria Serre en waarvoor dus nieuwe verblijven gevonden moeten worden. De onvermijdelijke verbouwing van de centrale hal en het Mensapengebouw van de Rivièrahal doet hier nog een schepje bovenop: wat te doen met de zwarte neushoorns, dwergnijlpaarden en westelijke laaglandgorilla’s? Blijdorp houdt in ieder geval vast aan de ambitieuze doelen van het Masterplan 2030. Externe financiering is meer dan ooit welkom.

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook). Gorilla Nasibu.

Speculatie over de gorilla’s kan natuurlijk onmogelijk zonder het over Nasibu te hebben. Van zijn emigratie naar Nieuw-Zeeland wordt nu toch maar afgezien, na talloze vertragingen. De opstandige gorillapuber gaat in april naar het Belgische Pairi Daiza. Hier mag hij een nieuwe groep met vrouwtjes gaan leiden. En wat te doen met die andere verstoteling in Blijdorp, leeuwin Chica? Dat is helaas nog steeds niet duidelijk. De kwestie ligt bij de fokcoördinator in Denemarken. Over olifanten Trong Nhi en Nhi Linh is niks gezegd.

Dat concludeert ons verslag van de nieuwjaarslezing van de Vrienden van Blijdorp. De vereniging houdt in de winter nog meer lezingen, waar wij verder geen (uitgebreid) verslag van doen uit respect voor de betalende leden. Wil je deze wel bijwonen? En wil je bij de volgende nieuwjaarslezing zelf vragen kunnen stellen aan de Blijdorp-top? Ga dan naar de website van de Vrienden voor meer informatie over lidmaatschap!

Kort Nieuws #163

Exodus

Foto: Wianka Keij (BB-Facebook)

Groot nieuws uit abonnementhoudersblad De Giraffe: olifant Fahim vertrekt binnenkort weer uit Rotterdam. In juni 2020 arriveerde hij vanuit België. Helaas is zijn aanwezigheid nog geen succes te noemen. Het lijkt erop dat hij qua gedrag nog iets te kinds is om de rol van fokbul op zich te nemen. ”Hij gaat graag op onderzoek uit en klimt op rotsblokken, boomstammen en zelfs tegen muren. Hij slaat of gooit met takken; zelfs een camera hoog in de boom of een TL-buis, niets is veilig.” Ook belangrijk: hij was voornamelijk bedoeld als partner voor Faya, maar echte interesse in haar blijft uit. Al met al lijkt Fahim erbij gebaat om nog even door te ontwikkelen, wat het best in een natuurgetrouwe setting gaat. Concreet houdt dat in dat hij in een losjes samenlevingsverband met andere jonge mannen mag doorstoeien, met een volgroeide bul als voorbeeld. In het Poolse Łódź wordt de laatste hand gelegd aan een perk dat daarvoor geschikt is. Gehoopt wordt dat Fahim deze zomer nog kan verhuizen. Dit jaar moeten olifanten Trong Nhi en Nhi Linh ook nog naar Amerika vertrekken, zoals uitgelegd in DIT nieuwsbericht. Het lijkt onwaarschijnlijk dat er op korte termijn een opvolger voor Fahim zal komen, omdat Blijdorp het verblijf eerst wil verbeteren.

Rectificatie

Foto: Stichting SOVON (stats.sovon.nl). Archieffoto.

Wat blijkt? De grote flamingo’s hebben in hun nieuwe verblijf niet alleen gezelschap van krakeenden, zoals we in DIT artikel al berichtten, maar ook van wat noordelijke pijlstaarten (Anas acuta). In tegenstelling tot de steeds algemener wordende krakeenden geldt dat de noordelijke pijlstaart steeds zeldzamer wordt in Nederland. Die dalende trend geldt voor hun hele populatie, die vooral verder naar het noorden gesitueerd is, maar in Nederland waren ze altijd al een sporadische broedvogel. Het onderscheiden van vrouwelijke eenden is altijd lastig, maar de mannetjes verschillen duidelijk van hun verblijfsgenoten dankzij hun egale, donkere kop.

Open Up

Vanaf dinsdag 25 mei opent Diergaarde Blijdorp ook voor niet-abonnementhouders. Een mooie ontwikkeling! Onthoud wel: alle binnenruimtes (met uitzondering van de toiletten) zijn afgesloten en het reserveren van een tijdslot is verplicht.

Buren van Bokito

Foto: Patrick van Bakkum (BB-Facebook)

Even terug in de tijd: in 2011 kregen gorilla Bokito en zijn familie gezelschap van wat kleinere apen, de witneusmeerkatten. De combi was doorgaans vredig en de meerkatten konden zich altijd nog afzonderen in hun binnenverblijf, gesitueerd in de ‘kijkhut’ naast de Oewanja Kinderjungle. In 2015 verlieten deze onderhuurders de Maasstad echter en daarmee kwam dit hok leeg te staan. Toen de mannelijke witkruinmangabey eind vorig jaar overleed, besloot de Diergaarde de groep in tweeën te delen, voorafgaand de introductie van de nieuwe fokman. Sindsdien wonen vrouwtje Casper, twee van haar dochters en een ander jong mannetje (een zoon van Esperanza, het vrouwtje dat nog in het oude verblijf leeft) in de kijkhut. In abonnementhoudersblad De Giraffe meldt Blijdorp nu dat de verzorgers nadenken over het weer openen van de schuif naar het grote gorillaverblijf. Er moeten eerst nog enkele veiligheidsmaatregelen getroffen worden, maar het is zeker een spannend vooruitzicht!

Romance

Foto: Patty Kloosterman (BB-Facebook)

Hij moet wel een van de meest gefotografeerde inwoners van Blijdorp zijn: otter Jacco, geboren eind 2019. Helaas moet hij alweer een jaar voor zichzelf zorgen, na de ontsnapping van zijn ouders Igor en Jacky. Van Igor is bekend dat hij uiteindelijk is aangereden, van Jacky is al geruime tijd geen waarneming gedaan. Het lijkt erop dat Jacco binnenkort een vriendinnetje krijgt: de Diergaarde meldt de komst van een vrouwelijke soortgenoot. Ze komt uit de dierentuin van Warschau.

Eekhoornperikelen

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)

Tijdelijk verblijven de Kaapse grondeekhoorns achter de schermen. De verzorgers bestuderen hoe hun afwezigheid hun verblijfsgenoten – dat zijn de textorwevers, purperglansspreeuwen, geelkeelfrankolijnen en groenhelmtoerako’s – beïnvloedt. Ook hun boombewonende verwanten, de driekleureekhoorns uit Azië, zijn tijdelijk niet te zien. Zij zijn van plek gewisseld met de roelroels uit Taman Indah, een gebouw dat in verband met de COVID-19-maatregelen niet toegankelijk is. De roelroels lijken hun verhuizing niet erg te vinden, ze scharrelen als vanouds op de bodem van de pruimkopparkietvolière.

Vers van de mamapers

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)

Elders in het park heeft Cupido reeds toegeslagen. Op 3 mei is er een bizon geboren, Gina genaamd. Haar Noord-Amerikaanse roots ten spijt is ze een echte Rotterdammer. Haar vader, voor wie dit het eerste kalf is, is namelijk zelf ook hier geboren. Op zijn beurt is hij de zoon van de oude bul Clint, die in 1998 geboren werd in – jawel – Blijdorp, als zoon van een hier geboren koe. Een heuse dynastie dus. Ook bij hun buren, de prairiehondjes, is nieuw leven te zien. Tot slot is het ook bij de Zuid-Amerikanen raak: bij de Chileense poedoes is een kleintje geboren. Dat gebeurde voor het laatste in 2016. Nog geen 25 Europese dierentuinen houden dit berghertje, dus het is best bijzonder. Het huidige koppel werd eind 2020 aan elkaar voorgesteld, dus het lijkt liefde op het eerste gezicht geweest te zijn.

Om te gieren

Foto: Diergaarde Blijdorp (blijdorp.nl)

Een tumultueus broedseizoen voor de bedreigde gieren krijgt toch nog een zilveren randje, met de geboorte van een witkopgier. Nog nooit eerder gebeurde dat in Blijdorp, maar jarenlange pogingen door dit trouwe koppel werpen nu dus toch hun vruchten af! Het kuiken kwam uit in de broedmachine, maar de ouders ontfermden zich direct over de kleine toen hij werd teruggeplaatst. Verwar deze witkopprimeur niet met de witrugprimeur die Blijdorp dit jaar eveneens behaalde. Dat jong zag in maart het levenslicht, maar werd niet geaccepteerd door zijn ouders, die bij de vogelshow wonen. Hij is liefdevol ‘geadopteerd’ door een koppeltje Rüppells gieren in de publieksvolière, wiens eigen ei gesneuveld was. Ook het ei van de kapgieren in dit verblijf kwam niet uit, net als het ei van het koppel witruggieren hier. De laatstgenoemde hebben nog even opgetreden als pleegouders voor een verstoten Rüppells kuiken, maar dat jong heeft het niet gered. De opbrengst bij de Rüppells lijkt dit jaar dus te blijven steken op twee jongen, best een net resultaat.

Kort Nieuws #150

Ontsnapt!

Foto: Patty Kloosterman (BB-Facebook). Jacky beviel in november 2019 van de mateloos populaire Jacco.

Ottervrouwtje Jacky is gesignaleerd in een van de slootjes rondom Diergaarde Blijdorp. Volgens sommigen zou ze een tunnel onder de deur van het verblijf in de Chinese Tuin gegraven hebben. Het is de tweede uitbraak bij deze waterbewonende roofdiertjes in twee maanden tijd: eind maart ontsnapte Jacky’s partner Igor. Na een week in het Vroesenpark gebivakkeerd te hebben, werd een aanrijding hem fataal. Het vangen van een ontsnapte otter is lastig: ze zijn razendsnel en tonen doorgaans weinig interesse in vallen, omdat ze gewoon zelf aan hun kostje kunnen komen. Bij de eerdere ontsnapping speelde ook nog eens mee dat Blijdorp tijdens de corona-sluiting met een minimale bezetting draaide en er geen extra mankracht voorhanden was. De jonge otter Jacco, de zoon van Igor en Jacky, is nu de enige bewoner van het verblijf. Hij is pas een half jaar oud, terwijl jonge Euraziatische otters eigenlijk minimaal een jaar lang afhankelijk zijn van hun moeder.

Adressenboekje

Foto: Luciënne de Gier (BB-Facebook)

De San Francisco lintslangen hebben een ander terrarium in het Natuurbehoudscentrum betrokken. Ze zijn nu te vinden langs de zuidelijke flank ervan, als buren van de Titicacakikkers. Dit verblijf was oorspronkelijk bestemd voor krokodilstaarthagedissen. Of hun oude terrarium nieuwe inwoners heeft gekregen, is niet bekend: dit verblijf, gesitueerd in het ‘glazen huis’ van het Natuurbehoudscentrum, is vanwege de COVID-19-maatregelen niet te bezichtigen. Overigens is het niet de enige verhuizing binnen het Oceanium: het voormalige zeeotter-bassin is weer in gebruik genomen als separatieverblijf voor de zeeleeuwen. De afgelopen tijd waren hier California sheep head-vissen te vinden. Wat de verbouwing van het aquarium op de grens van het Natuurbehoudscentrum en het Kelpwoud betreft: hier zijn geen zichtbare vorderingen gemaakt gedurende de sluiting. Vermoedelijk komen hier uiteindelijk damba-cichliden (Paretroplus damii), grote vissen uit Noordwest-Madagaskar.

In memoriam

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)

Verdrietig nieuws vanuit de Okapi-Volière: het overlijden van de mannelijke teugelijsvogel betekent dat deze felblauwe diersoort uit het bestand van de Rotterdamse dierentuin verdwenen is. In 2017 arriveerde hij tezamen met een vrouwelijke soortgenoot vanuit de dierentuin van Barcelona, maar zij werd later dat jaar dood in haar nestje aangetroffen. Over de doodsoorzaak van het mannetje is niets bekend. Er zijn nu nog maar twee dierentuinen in Europa waar de teugelijsvogel gehouden wordt.

Bosrendier-Baby

Hoera! Het Europa-hoekje van de Diergaarde is weer een inwoner rijker met de geboorte van een bosrendier. Van nature komen rendieren voor in taiga’s en op toendra’s op het gehele Noordelijk Halfrond, maar het zit de soort niet overal mee. Met name de twee ondersoorten uit Fenno-Scandinavië, waarvan het bosrendier er één is, hebben het door klimaatverandering en concurrentie met tamme rendieren zwaar te verduren. Zo’n 250 jaar geleden werd het bosrendier uitgeroeid in Zweden en een paar decennia later was deze soort ook in Finland verdwenen. Een populatie in het Russische Karelië wist echter te overleven en stak uiteindelijk zelfstandig weer de grens over. In de jaren ’80 zijn natuurbeschermingsorganisaties en dierentuinen begonnen met de herintroductie van het bosrendier in andere delen van Finland, waardoor hun populatie in daar inmiddels weer rond de 2.000 schommelt. Zweden, waarvandaan ook het Europese fokprogramma wordt gecoördineerd, overweegt nu ook om deze herten daar te herintroduceren. De laatste keer dat er succesvol een kalfje bij de Blijdorp-kudde grootgebracht is, was (naar onze kennis) in 2015.

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook)

Ontsnapte otter uit Blijdorp aangereden

Foto: Luciënne de Gier (BB-Facebook). Otter Igor.

Helaas zal otter Igor, die vorige week ontsnapte uit zijn verblijf in de Chinese Tuin, niet terugkeren naar Diergaarde Blijdorp. Vanochtend is zijn lichaam gevonden, een aanrijding door een auto is hem fataal geworden. Inmiddels is zijn stoffelijk overschot al overgedragen aan de Rotterdamse dierentuin. Of iemand zich heeft gemeld na het ongeluk, is niet bekend. Igor leeft voort in zijn zoontje Jacco, die wordt verzorgd door zijn moeder Jacky. Het echtpaar kwam eind vorig jaar naar de Maasstad. Van nature spelen mannetjes geen grote rol bij de opvoeding, al overlappen de territoria van de ouders meestal wel. Blijdorp heeft nog geen uitspraak gedaan over het nieuws, maar vrijwilligers bevestigen de verdrietige gebeurtenis.

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden was de Diergaarde niet in staat om Igor na zijn raadselachtige verdwijntruc weer te pakken te krijgen. Wegens de COVID-19-pandemie draait het park met een minimale bezetting qua personeel, er was dan ook geen mankracht beschikbaar om zich te focussen op een tijdrovende vang-operatie. Het ging op zich prima met Igor: de Euraziatische otter is de ottersoort die van origine ook in Nederland voorkomt. In de slootjes van het Vroesenpark kon hij meer dan genoeg eten vangen, hij toonde dan ook geen interesse in de vallen met voer die de dierentuin had geplaatst. Vijf jaar oud is hij geworden, weliswaar ouder dan het merendeel van zijn vrije soortgenoten, maar onder normale omstandigheden had hij gemakkelijk nog eens vijf à tien jaar in Blijdorp kunnen doorbrengen. Igors dood is exemplarisch voor de voornaamste vijand waar otters in Nederland mee te kampen hebben: 80% van alle wilde sterftegevallen is verkeersgerelateerd.

Foto: Rob van Eijk (BB-Facebook)