Slurfcontact

Het gemiddelde testosterongehalte van Taman Indah is na vijf weken weer op peil: olifantenbul Fahim, de opvolger van Timber, is aangekomen. Zijn transport vanuit Bellewaerde vond ’s nachts plaats vanwege de hitte. Hij is in 2005 geboren te Zürich als zoon van de in Thailand geboren ex-circusolifant Maxi, dit jaar overleden, en de eveneens gepensioneerde circusolifant Indi uit Myanmar. Hoewel hij nog geen nageslacht op naam heeft, is hij dus best waardevol voor het Europese fokprogramma dankzij zijn ‘wilde genen’. Het European Endangered Species Programme (EEP) voor de Aziatische olifant wordt gecoördineerd vanuit Diergaarde Blijdorp. De recente wissel van olifantenmannen in Rotterdam hangt samen met Faya, die hier in 2010 geboren werd. Inmiddels is zij geslachtsrijp en er wordt dan ook gehoopt dat er over een paar jaar een achterkleinkind van Faya’s oma Irma zal rondwandelen in Blijdorp. Dusver lijkt Fahim het naar zijn zin te hebben en ook zijn kennismaking met de andere dikhuiden verliep goed. Zelfs matriarch Irma, die zich nooit op haar gemak voelde bij Timber, lijkt hem vooralsnog te gedogen. Alleen qua slagtanden is hij wat minder imposant dan Timber, gezien deze opnieuw aan het aangroeien zijn na een uit de hand gelopen stoeipartij in 2012, maar geen zorgen: de stoottanden van Fahims vader werden uiteindelijk bijna drie meter lang.

Pa- & Ma-raboe

De ‘oogst’ bij de Afrikaanse maraboes is dit jaar goed voor maar liefst zes van deze tropische ooievaars: een record! Voorafgaand aan de komst van de Gierenrots-volière in 2010 was de soort al in Blijdorp aanwezig, toen nog in een openluchtverblijf: een typische vorm van ouderwetse huisvesting. Decennialang bleven kuikens uit, want eigenlijk is paren nagenoeg onmogelijk als de dieren zich niet goed kunnen balanceren met hun vleugels. Daar komt nog eens bij kijken dat het voortplantingsseizoen van de maraboe in de Afrikaanse zomer en dus onze winter valt, wanneer de maraboes noodgedwongen in de verwarmde binnenverblijven vertoeven. Vanwege het tegenvallende voortplantingssucces werd in 2005 vanuit Blijdorp een Europees fokprogramma opgezet dat alle maraboes van het continent in kaart bracht. Nadat de Rotterdamse maraboes niet langer gekortwiekt werden, werden er in 2012 achter de schermen voor het eerst twee kuikens grootgebracht. In 2014 had de Diergaarde een primeur met het uitvliegen van een maraboe in de buitenlucht, mede dankzij een vroege lente en het strategisch verstrekken van nestmateriaal. Sindsdien is het voortplantingsritme van de maraboes gelukkig opgeschoven naar ons voorjaar, een moeite die ook zeker loont: het jaar erna, 2015, vlogen er vijf jongen uit, gevolgd door drie in 2016, vier in 2017, vier in 2018 en drie in 2019. De meeste zijn inmiddels verhuisd naar andere dierentuinen in Europa, al zijn er ook een aantal die voorlopig meedoen aan de Vrije Vlucht Voorstellingen. Update 19-07-20: bij het ringen is gebleken dat er in feite zeven maraboes geboren zijn!

Botanisch Blijdorp

Attentie plantenliefhebbers: de roze en witte haaklelies nabij de stal van de Mhorr-gazelles staan in bloei! Deze bollenplanten, waarvan maar liefst 105 soorten worden erkend, groeien langs oevers en moerassen in de tropische delen van Afrika, Amerika en Azië. Sommige haaklelies werden van origine gebruikt als medicatie in zuidelijk Afrika, maar voordat je gelijk je complete plantenbak in je EHBO-kit stopt: sommige soorten zijn eigenlijk best giftig.

Saladebar

Over groen gesproken: de verzorgers van het Oceanium hebben de zeeschildpadden bij de Haaientunnel laatst een stukje verrijkingsmateriaal gegeven. Door andijvie in een PVC-buis met gaten erin te stoppen, werd voedertijd opeens gecombineerd met een beetje vermaak voor de dieren. Er zijn twee zeeschildpadden in het Oceanium: Midas, een groene zeeschildpad, en Peddel, een karetschildpad. Beide soorten delen veel van hun bedreigingen: ze worden gedood voor consumptie, raken verstrikt in visnetten en verdrinken, treffen hun geboortestranden ernstig aangetast aan of stikken op jonge leeftijd in plastic zakjes die ze voor kwallen aanzien. Ook qua uiterlijk hebben ze best wat in het gemeen, alleen worden karetschildpadden minder groot en hebben zij overlappende schildplaten. Overigens maakten Midas en Peddel het niet per se makkelijker voor de bezoekers om ze uit elkaar te houden: hoewel karetschildpadden op latere leeftijd echte vleeseters zijn, vertoonde Peddel eerder interesse in de andijviebuis dan de groene zeeschildpad, die juist een overtuigd vegetariër is… Afijn: HIER is een filmpje.

Welkom!

Het Himalaya-hoekje is weer een inwoner rijker: er is een jonge rode panda uit Duitsland aangekomen genaamd Fang-Pi. Ze houdt het komende jaar de reeds aanwezige Kwina gezelschap. Kwina werd vorig jaar geboren als dochter van Hima en Yukiko, tezamen met nog een broertje. Het overlijden van moeder Yukiko betekende dat de jonge dieren opeens verder grootgebracht moesten worden door de verzorgers, al heeft Kwina’s broertje het niet gered. Omdat ze nog te jong is om te koppelen aan een mannetje, heeft ze nu dus gezelschap gekregen van een ander soortgenootje. Fang-Pi is overigens de tweelingzus van ene Chima, die eerder als kandidaat voor de verhuizing werd genoemd. Volgend jaar gaat Fang-Pi op doorreis naar een andere dierentuin en zal Kwina door de Europese fokcöordinator, die tevens in Blijdorp werkt, een partner toegewezen krijgen. Trouwens, over bestandswijzigingen gesproken: in de Krokodillenrivier is een aantal klipdassen geboren en bij het Caraïbisch Café zijn er enkele Cubaanse hutia’s geboren. Er is daarnaast ook een sneeuwkaptapuit uitgevlogen, alsmede twee pruimkopparkieten en ook de zeldzame bijeneters uit de Okapi-Volière zijn druk aan het nestelen.

Foto: Johanna Kok (BB-Facebook). Klipdassen zijn heer en meester op gladde rotsblokken door hun rubberachtige voetzooltjes die continu vochtig gehouden worden door een aantal klieren.

Foto: Cor de Gier (BB-Facebook). Jonge sneeuwkaptapuit.