Piepkleine pinché’s  

Een bijzondere geboorte in het Oceanium! Na zeven jaar bot vangen is de Diergaarde erin geslaagd te fokken met de pinchéaapjes. De twee kleintjes klampen zich stevig vast aan de rug van de moeder, die eind vorig jaar naar Blijdorp kwam. Ze kwam het mannetje gezelschap houden nadat zijn partner op hoge leeftijd overleed – met haar 26 jaar heeft ze een record gevestigd. De zwangerschap bij deze soort duurt zo’n vijf maanden, waar uit afgeleid kan worden dat het gelijk goed boterde tussen de twee nieuwe ouders. De vader draagt overigens ook zijn steentje bij aan de opvoeding en sjort de jongen ook wel eens rond. Het zal nog wel even duren voordat het geslacht vastgesteld kan worden, want zelfs bij de volwassen dieren is dat een heel karwei. Het kroost wordt verwelkomd door de EEP-coördinator in Bristol Zoo, want de Pinchéaap behoort tot de zeldzaamste primaten ter wereld, nu hij is teruggedrongen tot slechts 5% van zijn oorspronkelijke leefgebied waar nog zo’n 6.000 exemplaren leven. Deze kritiek bedreigde diersoort is door het IUCN zelfs een aantal keer opgenomen in de top 25 meest bedreigde diersoorten ter wereld.

Hulptroepen

-> Na publicatie verbeterd

De samenstelling van de bachelorgroep gelada’s is flink op de schop gegaan de laatste tijd. Mannetje Hagos, die vorig jaar samen met zijn dames als eerste gelada het nieuwe verblijf betrad, is samen met een van zijn zonen overgeplaatst naar de mannenkant. Daar wist hij al snel de positie van alfa te veroveren. Zijn troonopvolger aan de familiekant is Salto, voorheen lid van de mannengroep. De mannenkant is daarnaast gesterkt door de komst van een nieuw, jong mannetje uit een andere dierentuin. Blijdorp hoopt in de toekomst drie harems te huisvesten tegenover de Rivièrahal en op de oude terrassen een grote groep ‘vrijgezellen’ te plaatsen. Omdat geladagroepen complexe sociale structuren kennen die makkelijk verstoord worden, plaatsen dierentuinen niet graag dieren over, wat betekent dat het enige tijd zal duren voordat de Diergaarde meer dieren ontvangt.

Zie ze vliegen

De Vrije Vlucht Voorstellingen zijn weer bezig! Na de winterstop is het weer nu goed genoeg om de vogelshows door te laten gaan. Elke dag om 11.00, 13.30 en 15.00 uur worden de demonstraties gehouden (behalve op maandagen, m.u.v. feestdagen en vakanties). Elke voorstelling is uniek: op basis van het weer maar ook de stemming van de vogels doen telkens andere dieren mee. Er bestaat enig controverse rondom vogelshows, maar dit is onterecht. Zo zouden dieren uitgehongerd worden: dit is ronduit een leugen. Ook hebben de dieren achter de schermen ruime huisvesting en de ongelimiteerde vliegruimte stimuleert zelfs voortplanting bij sommige soorten.

Beschuit met muisjes

De geboortegolf zet door! Zoals we van ze gewend zijn, is er pril leven om gevierd te worden bij de enige Australische zoogdieren van de Rotterdamse dierentuin. Bij twee moeraswallaby’s steken er kopjes uit de buidels van de moederdieren. Direct na de geboorte, die volgt op de korte draagtijd, klauteren de hulpeloze kleintjes naar de buidel van de moeder om daar nog acht tot negen maanden te blijven. Ook in een ander verblijf, waar we het ook gewend zijn, is er geboortenieuws. Een jonge Indische antilope stapt rond in de Maleise Bosrand. Nu is hij nog een beetje timide, maar binnen mum van tijd zal hij meedoen met de volwassen dieren wanneer zij weer eens met z’n allen door het verblijf rennen en gekke bokkensprongen maken.

Houd de dief!

Op heterdaad betrapt! Deze ooievaar was er gloeiend bij toen hij aan de haal ging met het hooi van de zebra’s. Gelukkig ontvangt Diergaarde Blijdorp deze rovers met open armen. Omdat ze niet meer weg te denken zijn uit de Nederlandse cultuur en het landschap, is het makkelijk te vergeten dat ze op een gegeven moment volledig verdwenen waren uit ons kikkerlandje. Sinds ’69 zet de Vogelbescherming zich in om de ooievaar weer voet aan grond te geven via een reeks broed- en voederstations door het hele land. Met succes, want tien jaar geleden waren er alweer zo’n 700 broedparen. Wel duurde het nog even voordat de dieren uitgevogeld hadden hoe ze ’s winters naar het zuiden moesten trekken. Over verloop van tijd kwamen steeds meer individuen erachter dat het zuiden de goede richting was en tegenwoordig strijken Nederlandse ooievaars vooral neer in Mali, al blijft een groeiende groep ooievaars in de steeds mildere winters gewoon in Europa. Blijdorp biedt al jaren een veilige omgeving voor de ooievaar om zich voort te planten. Bijna altijd zijn ze wel te vinden op de nestboxen boven de spoorweg, op de schoorsteen van het Roofdieren-Gebouw en op het Flamingo-Strand.

Vlam in de pan

Het is een roerige periode voor de Blijdorpse leeuwengroep. Pogingen om Bente voor te stellen aan Lalana en haar welpjes zijn dusver niet geslaagd. Wanneer Lalana wordt geconfronteerd met de andere leeuwin, wordt die onthaald met dreigende taal. Soms heeft Bente het met aan paar wonden moeten bekopen. Hoewel het publiek zijn adem inhoudt op dit soort momenten, is dit niet per se ongewoon. Aapal vervult zijn taak als leider goed en weet de dames uit elkaar te drijven indien nodig. Ook zijn de verzorgers nooit ver weg. Aziatische leeuwen kennen een veel minder hechte vorm van samenleven dan hun Afrikaanse evenbeelden en vooral wanneer jongen in het spel zijn, kunnen de gemoederen hoog oplopen. Doorgaans hebben Lalana en de kleintjes het buitenverblijf tot hun beschikking en vertoeft Bente in het publieke binnenverblijf. Aapal brengt de meeste tijd buiten door maar vergezelt Bente ook van tijd tot tijd. Chica verblijft ondertussen in het kleine buitenverblijf achter de schermen, naar verluidt wordt zij binnenkort overgeplaatst naar een andere dierentuin omdat zij ook weinig aansluiting vindt. Blijdorper Bendelid Ruud van Amersfoort legde een van de confrontaties vast.