Dat olifantenkuddes bestaan uit vrouwtjes en hun nageslacht, weet iedereen. Maar wat als je als dierentuin een weesje toegewezen krijgt van de douane? En wat als die wees na twintig jaar opstandig wordt terwijl diens dochter hoogzwanger is? Dat is de puzzel waar Diergaarde Blijdorp mee kampte. Gelukkig werd het raadsel vandaag opgelost! Een nieuwe start staat te wachten voor Trong Nhi en Nhi Linh in het ‘Land of Opportunity‘: de Verenigde Staten.

Achtergrond

In 1988 werd in de haven van Rotterdam een jonge olifant gevonden. Ze was wildgevangen in Vietnam en had Tsjechoslowakije als eindbestemming, maar zonder het juiste papierwerk. Men besloot om haar naar Diergaarde Blijdorp te brengen, waar de jonge moeder Irma haar liefdevol opving. Ruim twintig jaar bleef de relatie tussen Irma en ‘Douanita’ erg sterk, zoals de verstekeling gedoopt werd. Irma wierp zich zelf op als oma voor Douanita’s kinderen Trong Nhi en Tonya.

Omstreeks 2012 brokkelde hun band echter in rap tempo af. Dat kwam deels door natuurlijke ontwikkelingen in de hormoonhuishouding van Douanita, alsmede door een verschuivende groepsdynamiek. Irma’s leiderschap werd vroeger gegarandeerd door de dominantie van haar oudste dochters, maar nadat zij naar Dublin Zoo vertrokken, ontstond er een machtsvacuüm. Het eindresultaat was een heftige ruzie tussen de ‘Irma-lijn’ en de ‘Douanita-lijn’, een situatie die niet houdbaar was.

De keuze werd gemaakt om Douanita en haar dochtertje Tonya te scheiden van de kudde – maar wat te doen met Trong Nhi? Zij was hoogzwanger toentertijd. Na veel wikken en wegen werd besloten om Trong Nhi in Rotterdam te houden. Hier beviel ze in 2013 van Nhi Linh. Ze ontving hierbij uitgebreide steun van Irma en Irma’s dochter Bangka. De harmonie leek hersteld.

Geschiedenis herhaalt zichzelf

Helaas bleef de situatie niet eeuwig vredig. In 2020 stak de oude rivaliteit de kop weer op. Dat ging er erg fysiek aan toe: de steeds oudere en brozere Irma werd letterlijk door heel Taman Indah geschoven ’s nachts. Wederom een situatie waarbij ingegrepen moest worden – en sindsdien leven Trong Nhi en Nhi Linh gescheiden van de Irma-lijn.

Mensen die het olifantenverblijf in Blijdorp in levende lijve gezien hebben, zullen echter begrijpen dat dat een laatste reddingsmiddel was. Er zijn slechts twee kleine separatieverblijven en toentertijd was er ook nog eens een mannetje, dus maak daar maar één perk van.

Zo begon de zoektocht voor een definitief heenkomen voor Trong Nhi en Nhi Linh. Zulke transporten worden geregeld door de coördinator van het Europese fokprogramma (EEP). Het is echter een lastige periode voor het olifanten-EEP: er zijn steeds minder dierentuinen in Europa die olifanten willen of kunnen huisvesten.

Emigratie

Terwijl de Europese olifantenpopulatie het dus eigenlijk iets té goed doet voor de capaciteit van ons werelddeel, worstelt het Noord-Amerikaanse fokprogramma. Er is een schrijnend gebrek aan genetische diversiteit en er zijn veel kuddes die volledig uit oudere, wildgevangen vrouwtjes bestaan. De Smithsonian’s National Zoo in Washington D.C. toonde al snel interesse en een jaar geleden begon de vergunningsaanvraag. Het Smithsonian heeft momenteel drie onverwante, ‘gepensioeneerde’ vrouwtjes en één jonger vrouwtje, Maharani, dat het park probeert te koppelen aan de bul Spike.

Vanochtend zijn Trong Nhi en Nhi Linh, na uitgebreide kisttraining en kennismaking met hun nieuwe verzorgers, begonnen aan hun reis naar de VS. Voor zover bekend is dit de eerste keer ooit dat olifanten vanuit Nederland naar Amerika verhuisd zijn. Het transport verloopt per vrachtvliegtuig, de dames brengen het transport door in aparte reisboxen maar kunnen elkaar wel zien. Nog een week lang blijven twee Rotterdamse verzorgers waken over de vrouwtjes, zodat ze altijd een kalmerend gezicht bij zich hebben.

PS: Wist je dat de geboorte van Nhi Linh de aanleiding was voor het oprichten van het Blijdorper Bende Blog? Het ga jullie goed, dames!

Foto: Sabrina Meerman (Facebook). Trong Nhi en Nhi Linh op transport.